Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Σταθερότητα αντί ευελιξίας


«Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του»
Χαλίλ Γκιμπράν

Δηλαδή τώρα που σώθηκε το ευρώ, σώθηκαν τα κράτη - μέλη και της ευρωζώνης και της Ε.Ε. πλην Βρετανών, τι σημαίνει αυτό πρακτικά για τους λαούς της Ευρώπης και τι για την Ελλάδα; Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό κ. Παπαδήμο και πολλά και τίποτε. Το PSI θα προχωρήσει, η χώρα ωστόσο θα πρέπει να περάσει σε πρωτογενές πλεόνασμα (πλην τόκων ομολόγων) διαφορετικά θα έχουμε συνεχώς μέτρα-μέτρα-μέτρα...Και όπως είναι γνωστό σε μία ελλειμματική και υφεσιακή οικονομία χωρίς σταθερό παραγωγικό μοντέλο αυτό συνεπάγεται φτώχεια-φτώχεια-φτώχεια.
Το κράτος μπορεί να σωθεί, άλλωστε σύμφωνα με τη διατριβή ενός οικονομολόγου που άκουγε στο όνομα Ανδρέας Παπανδρέου, τα κράτη ποτέ δεν πτωχεύουν και αυτό μάλλον είχε κατά νου όταν δανειζόταν στη δεκαετία του '80 δίχως όριο για να πει στη συνέχεια τη γνωστή φράση στη δεύτερη τετραετία "ή θα αφανίσουμε το χρέος ή θα μας αφανίσει αυτό".
Για τους Γερμανούς τα πράγματα είναι απλά: Αφού θα πληρώσουν που θα πληρώσουν στο τέλος το μεγαλύτερο κόστος για τη διάσωση της ευρωζώνης (υπολογίζεται ότι αν το EFSF ανέλθει στο 1,5 τρις ευρώ, τα 600 δις θα κληθούν να τα καταβάλλουν αυτοί), αυτό θα πρέπει να γίνει με την εκχώρηση της κυριαρχίας των κρατών - μελών.
Παστρικά πράγματα: Σας δίνουμε χρήματα μας παραχωρείτε κυριαρχία.
Και η μη επίτευξη στόχων θα συνεπάγεται μέτρα όχι εξυγιαντικά αλλά μέτρα δίκην τιμωρίας. ¨Όπως δηλαδή συμβαίνει τους τελευταίους 18 μήνες στην Ελλάδα. Γιατί ουδείς πλέον μπορεί να υπερασπιστεί ότι το μνημόνιο έγινε για να σώσει τη χώρα. Αφού για να σωθεί έπρεπε να υπάρχει και ένα ελληνικό σχέδιο σωτηρίας το οποίο ποτέ δεν υποβλήθηκε ως αντιστάθμισμα στην ανύπαρκτη διαπραγμάτευση του Μαϊου του 2010.
Και πως θα υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα σε μία τόσο εξασθενημένη από τα συνεχή οριζόντια μέτρα οικονομία; Μόνο αν υπάρξει εκκινητής κεϋνσιανού τύπου. Δηλαδή ένα σχέδιο Μάρσαλ ειδικά για την Ελλάδα πέραν του ΕΣΠΑ που θα τονώσει τις δημόσιες επενδύσεις και θα βάλει φρένο στην ύφεση. Μέχρι να το δούμε αυτό θα πρέπει να αναμένουμε ένα 2012 εξίσου αν όχι πιο οδυνηρό από το 2011 (σύμφωνα με τον κ. Παπαδήμο φως στο τούνελ θα φανεί το 2013).