Ενα παιδί που μουντζώνει τους επισήμους στις παρελάσεις λέει ελάχιστα πράγματα για το ίδιο το παιδί. Ακόμη λιγότερα λέει για τους επισήμους ή για την Πολιτεία που εκπροσωπούν.
Αντιθέτως, λέει πολλά για το σπίτι του παιδιού, τους γονείς του, το σχολείο του, τους δασκάλους του.
Διότι σίγουρα μουντζώνουν κι αυτοί. Και ακόμη πιο σίγουρα έχουν πείσει το παιδί ότι μεγαλώνει σε μια κοινωνία που αξίζει μόνο τη μούντζα του.
Δεν θα πω αν έχουν δίκιο ή άδικο –ο καθένας μπορεί να το δει όπως θέλει… Θα πω, όμως, ότι ανέλαβαν μια τεράστια ευθύνη: έβαλαν ένα παιδί να μισεί την Πολιτεία στην οποία ζει πριν ακόμη τη ζήσει. Για δικούς τους λόγους, πήραν όμηρο το παιδί απέναντι στην Πολιτεία.
Δεν μπορώ να γνωρίζω από πού άντλησαν αυτή την τόλμη ή αυτό το θράσος. Ποιος, δηλαδή, τους εκχώρησε το δικαίωμα να δηλητηριάσουν ένα παιδικό μυαλό επειδή συνέβη το δικό τους μυαλό να οργίζεται.
Ούτε γνωρίζω πού πήγε η ευθύνη του γονιού ή του εκπαιδευτικού απέναντι σε έναν έφηβο που παρελαύνει μοιράζοντας μούντζες.
Ισως οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη ζωή τους. Ενδεχομένως κουβαλούν βάσανα, πικρίες, παράπονα, ακόμη και εμμονές. Καμία αντίρρηση. Το ερώτημα είναι ποιος τους επέτρεψε να τα εκφράσουν ή να τα εμπορευτούν μέσω της ομηρείας τρίτων.
Αυτή ακριβώς είναι η ουσία των επεισοδίων της 28ης Οκτωβρίου. Οχι ότι εκατό ή διακόσιοι, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, εξέφρασαν τον θυμό τους ή τη διαμαρτυρία τους.
Αλλά ότι και ο θυμός και η διαμαρτυρία διατυπώθηκαν μέσα από την καπηλεία μιας επετείου, μιας σχολικής εκδήλωσης, όσων νεαρών μαθητών μετείχαν σε αυτή.
Μετέτρεψαν τη γιορτή σε πογκρόμ. Και μεταχειρίστηκαν τα παιδιά περίπου όπως η Χεζμπολάχ τους ομήρους της.
Δεν περίμενα φυσικά ότι άνθρωποι ικανοί να στήσουν ένα τέτοιο αποκρουστικό σκηνικό μπορούν να νοιαστούν για τα παιδιά – παρεμπιπτόντως, ουδόλως πιστεύω στον «αυθόρμητο χαρακτήρα της αγανάκτησης».
Τους λέω απλώς ότι – είτε το θέλουν είτε όχι – σπέρνουν ανέμους. Και όταν σπέρνεις ανέμους δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μη θερίσεις θύελλες.
Διότι αυτά τα παιδιά θα μεγαλώσουν. Θα αποδειχτούν ξένοι σε μια κοινωνία που μισούν πριν καν την περπατήσουν. Που τη μουντζώνουν πριν τη γνωρίσουν. Θα έχουν μοναδικό εφόδιο την πικρία και την κοινωνική μοχθηρότητα εκείνων που τα επέλεξαν για ομήρους.
Και τότε, αν τους έχει μείνει λίγο μυαλό και αν καταλάβουν πως πήραν τη ζωή τους λάθος, θα γυρίσουν να μουντζώσουν πρώτα εκείνους που τους έβαλαν προχθές να μουντζώνουν.
Στην Ιστορία κάθε δημοκρατικής χώρας υπάρχουν περίοδοι καλής και κακής διακυβέρνησης. Και στις δύο περιπτώσεις οι πολιτικές εξελίξεις είναι προβλέψιμες. Μια καλή διακυβέρνηση δημιουργεί προϋποθέσεις ανανέωσης της λαϊκής εμπιστοσύνης.
Στις περιπτώσεις κακής διακυβέρνησης οι κυβερνώντες κατεβαίνουν από το τρένο της εξουσίας. Υπάρχει όμως μία περίπτωση στην οποία καμία πρόβλεψη δεν μπορεί να γίνει με ασφάλεια.
Πρόκειται για την ακυβερνησία. Είναι μια κατάσταση με τα εξής χαρακτηριστικά: Οι νόμοι παραβιάζονται, οι δημοκρατικοί κανόνες δεν λειτουργούν, οι θεσμοί ακυρώνονται. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία εμφανίζονται εσχάτως όλο και πιο έντονα στον δημόσιο βίο της χώρας. Οσα συνέβησαν στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου είναι δείγμα ακυβερνησίας. Ισως το απεχθέστερο, αφού συνδέθηκε με γεγονότα - ορόσημα στην πορεία του Ελληνισμού. Αλλά δεν είναι το μόνο.
Η Πολιτεία δίνει καθημερινά δείγματα ανικανότητας στην εκπλήρωση στοιχειωδών υποχρεώσεών της. Στην οικονομία κλιμακώνονται τα συμπτώματα απονέκρωσης της παραγωγικής μηχανής. Η καθημερινότητα αποδιοργανώνεται από αψυχολόγητες αντιδράσεις επαγγελματικών κλάδων. Απέναντι σε αυτό το φαινόμενο η παρούσα κυβέρνηση έδειξε μέχρι τώρα αδράνεια και αδυναμία. Αυτή η στάση είναι επιζήμια για τη χώρα και αυτοκαταστροφική για την ίδια. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα όμως έχει πλέον δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να κάνει αυτό που θεωρείται αυτονόητο για κάθε κυβέρνηση: Να κυβερνήσει!
Να ασκήσει πλήρως τις αρμοδιότητες που της παρέχει το Σύνταγμα. Να αναμετρηθεί με τα φαινόμενα ακυβερνησίας ευθέως και δημοκρατικά. Η άλλη επιλογή είναι να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες με υπερβατικό χαρακτήρα. Είτε να ανανεώσει και να διευρύνει τον κύκλο των προσώπων που ασκούν τη διακυβέρνηση. Είτε να προσφύγει στη λαϊκή ετυμηγορία και να ζητήσει από κάθε πολίτη να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί.
Οφείλει πάντως να άρει το σημερινό αδιέξοδο ή να κινήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες άρσης του. Τετριμμένα επαναλαμβανόμενο αλλά σοφό: Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Παρόμοια συμφωνία με αυτή που συνήψαν Βρετανία, Γερμανία με τον «παράδεισο» εισροής ξένων καταθέσεων, την Ελβετία, αναμένεται να υπογράψει η Ελλάδα, καθώς μπαίνουν στην τελική ευθεία οι διαβουλεύσεις για τη φορολόγηση των ελληνικών καταθέσεων στις ελβετικές τράπεζες.
Τα κύρια σημεία της συμφωνίας αναμένεται να δημοσιοποιηθούν με τη μορφή προσύμφωνου στα τέλη του έτους. Έτσι πλέον ανοίγει ο δρόμος για τον έλεγχο των Ελλήνων καταθετών-για πρώτη φορά- οι οποίοι σύμφωνα με υπολογισμούς έχουν βγάλει στο εξωτερικό 200 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που σε μεγάλο ποσοστό χαρακτηρίζεται «μαύρο χρήμα».
Αυτή η εξέλιξη, σε συνδυασμό με την άρση του τραπεζικού απορρήτου, που ισχύει πλέον στη χώρα μας, διαμορφώνει ένα πολύ πιο αποτελεσματικό οπλοστάσιο για την μάχη κατά της φοροδιαφυγής».
Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών, την περασμένη Πέμπτη 27 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε στη Βέρνη σχετική συνάντηση των αντιπροσωπειών Ελλάδας και Ελβετίας με επικεφαλής τους γενικούς γραμματείς των υπουργείων Οικονομικών των δύο χωρών, Ηλ. Πλασκοβίτη και M. Αμπούλ.
Οι ανάλογες διαπραγματεύσεις με τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο ξεκίνησαν την άνοιξη του 2010 και ολοκληρώθηκαν με την υπογραφή των συμφωνιών το Σεπτέμβριο του 2011.
Τα κύρια σημεία της συμφωνίας
Η βασική επιλογή όσων διατηρούν καταθέσεις σε ελβετικές τράπεζες θα είναι είτε να αποκαλύψουν τα στοιχεία τους στις ελληνικές αρχές, είτε να καταβάλουν ένα φόρο που θα επιβληθεί επί του συνόλου του κατατεθειμένου (ή επενδεδυμένου) κεφαλαίου που θα αντιστοιχεί στο ύψος του φόρου που θα είχε καταβληθεί αν το ποσό της κατάθεσης είχε δηλωθεί ως εισόδημα στην ελληνική φορολογική αρχή.
Στις εν λόγω συμφωνίες, ο φόρος που επιβάλλεται επί του συνόλου του κατατεθειμένου κεφαλαίου, υπολογίζεται βάσει ενός τύπου που λαμβάνει υπόψη την κίνηση του λογαριασμού για το χρονικό διάστημα των τελευταίων 10 ετών, την κίνηση του λογαριασμού μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας και άλλες παραμέτρους.
Η συμφωνία θα περιλαμβάνει και όρους για τις μελλοντικές καταθέσεις, καθώς και το πλαίσιο παροχής πληροφοριών και στοιχείων από τις ελβετικές αρχές, κατόπιν αιτήματός των ελληνικών αρχών, εφόσον τίθεται ζήτημα παράνομων κεφαλαίων. Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία αυτή δεν καλύπτει ποινικά αδικήματα και δεν αναιρεί συμφωνίες αποφυγής διπλής φορολογίας.
«Θα εισπραχθούν σημαντικοί διαφεύγοντες φόροι»
«Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα θα εισπράξει σημαντικούς διαφεύγοντες φόρους πολλών ετών ή θα πληροφορηθεί στοιχεία που θα της επιτρέψουν να εντοπίσει κραυγαλέες περιπτώσεις φοροδιαφυγής», τονίζει σχετικά με τις πρωτοβουλίες του υπουργείου ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος.
Αναφέρει ακόμη ότι «είναι σημαντικό το γεγονός ότι διατηρούνται ενεργές τυχόν ποινικές ευθύνες, π.χ. λόγω ξεπλύματος μαύρου χρήματος».
«Σε συνδυασμό με τη δημοσιοποίηση, αρχικά στη Βουλή, των ονομάτων όσων μετέφεραν στο εξωτερικό καταθέσεις, το ύψος των οποίων δεν δικαιολογείται από τις φορολογικές τους δηλώσεις, επιτρέπει στο υπουργείο Οικονομικών να εστιάσει καλύτερα τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής που είναι διάχυτος εθνικός κίνδυνος».
Το νέο νομοσχέδιο για την «Ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό» που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση, περικόπτει δραστικά τα μορφωτικά δικαιώματα των παδιών μας. Οι ολέθριες αλλαγές στην Παιδεία που με υπόδειξη της τρόικας εφαρμόζονται στην Ελλάδα, πλήττουν καίρια και την εκπαίδευση των Ελληνόπουλων του εξωτερικού. Η υποβάθμιση της εκπαίδευσης των ελληνικών που βιώνουν εδώ και δεκαετίες τα παιδιά μας, έφθασε στο όριο της πλήρους εξαφάνισης.
Η εκπαιδευτική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, δίνει τώρα τη χαριστική βολή στο Σαββατιάτικο σχολείο Στοκχόλμης και σε όλα τα τμήματα στην υπόλοιπη Σουηδία. Η ανασφάλεια που αντιμετωπίζουν οι εναπομείναντες εκπαιδευτικοί -πολύ λιγότεροι από τις ανάγκες των σχολείων/τμημάτων- που σε πολλές περιπτώσεις νοιώθουν ”περαστικοί”, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό τους.
Η Ομοσπονδία Ελληνικών Συλλόγων και Κοινοτήτων Σοηηδίας, σε σύσκεψη που πραγματοποίησε με τους ελληνικούς φορείς της Στοκχόλμης, συζήτησε το σοβαρό αυτό θέμα και κατέληξε στα εξής:
- Απορρίπτουμε συνολικά τον νέο νόμο - Απαιτούμε την αποστολή εκπαιδευτικών και βιβλίων έτσι ώστε να λειτουργήσουν απρόσκοπτα το σχολείο και τα τμήματα σε ολόκληρη τη Σουηδία - Να σταματήσει κάθε ανάκληση των εκπαιδευτικών
Οι μαζικοί φορείς του ελληνισμού της Σουηδίας με επικεφαλής την ΟΕΣΚΣ, θα αγωνιστούν για την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση των παιδιών μας. Καλούμε τους γονείς, εκπαιδευτικούς, μαθητές και όλους τους Έλληνες της Σουηδίας, να πάρουν ενεργά μέρος στον αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση και την επερχόμενη πλήρη κατάργηση των σχολείων και τμημάτων.
Στοκχόλμη 13/10/2011
Το Δ.Σ. της ΟΕΣΚΣ
(ΟΜΟΝΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΣΟΗΔΙΑΣ)
Η φετινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 γιορτάστηκε με μεγαλοπρεπείς εκδηλώσεις στην Ουάσιγκτον το διήμερο που μας πέρασε. Τις διοργάνωσε ένας νεοσύστατος φορέας, που συγκρότησαν διακεκριμένες προσωπικότητες της ομογένειας στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο οποίος φέρει την επωνυμία Ίδρυμα της Ημέρας του ΟΧΙ, η πιο απλά Ίδρυμα ΟΧΙ.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν από το Μνημείο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου που βρίσκεται σε ένα μεγάλο πάρκο, στην καρδιά της Αμερικανικής πρωτεύουσας. Την σημασία της επετείου ανέπτυξαν πολλοί επιφανείς ομιλητές, μεταξύ των οποίων και ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος με τον Γιώργο Μπίστη
Μιλώντας στην Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής, ο Σεβασμιότατος είπε: «Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πολύ μεγάλη ημέρα. Θυμάμαι εμείς ως παιδιά ότι όταν τελείωσε ο πόλεμος είπαμε πως η 28ηΟκτωβρίου θα είναι ίση με την 25η Μαρτίου. Η μία ήταν απελευθέρωση από 400 χρόνια οθωμανικού ζυγού, η άλλη ήταν ένα τεράστιο επίτευγμα, που ήταν το ΟΧΙ, η νίκη έναντι μιας τεραστίας δυνάμεως και η συμβολή μας στην τελική νίκη των συμμάχων έναντι του Άξονος».
Ο Γερουσιαστής Μπομπ Ντόλ
Ένας από τους τιμηθέντες ήταν ο Γερουσιαστής Μπομπ Ντολ (BobDole), ο οποίος, όπως είπε ο ομογενής φίλος του, ο Τομ Κορολόγος (TomKorologos) που τον παρουσίασε, όχι μόνον πήρε μέρος αλλά και τραυματίστηκε στον αγώνα κατά των δυνάμεων του Άξονα. Κατόπιν τιμήθηκε ο 97χρονος Παναγιώτης Σακελλάρης ο οποίος ήρθε στην Ουάσιγκτον από την Αθήνα ειδικά για τον σκοπό αυτό. Κι εκεί στον χώρο της εκδήλωσης ανταλλάξαμε ετούτα τα λίγα λόγια:
Ο Παναγιώτης Σακελάρης
«VOA: Κύριε Σακελλάρη, πως νοιώθετε για την μεγάλη τιμή που σας γίνεται να εκπροσωπείτε σήμερα όλους τους Έλληνες που αγωνίστηκαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο;
Σακελλάρης: Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα αυτά που έγιναν σήμερα, αλλά να πούμε έπρεπε αυτό το πράγμα να είχε γίνει γρηγορότερα. Είναι 70 χρόνια που περιμέναμε, 71 χρόνια από το 1940 μέχρι τώρα. Όλοι εμείς οι στρατιώτες στα βουνά της Αλβανίας πολεμήσαμε για την πατρίδα και για την τιμή να προστατεύσουμε την ελευθερία της πατρίδας. Μόνον αυτό τον σκοπό είχαμε. Δεν είχαμε άλλο σκοπό. Κι έτσι φτάσαμε εκεί που φτάσαμε».
Ανδρέας Άθενς
Ανάμεσα στους πολλούς αφανείς ήρωες του «Έπους του 40» περιλαμβάνεται και ο 90χρονος Ελληνοαμερικανός Ανδρέας Άθενς (AndrewAthens), που επίσης τιμήθηκε στην ίδια τελετή. Μας είπε:
«Όταν μπήκα στον στρατό, τον Ιανουάριο 1942, πήγα στον πατέρα μου και του είπα: Κατατάχτηκα στον στρατό. Με ρώτησε γιατί το έκανες αυτό. Και του απάντησα: Εσύ ρωτάς που είχες έρθει εδώ και επέστρεψες στην Ελλάδα για να πάρεις μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους; Του είπα λοιπόν, κατατάχτηκα στον στρατό γιατί η Ελλάδα, η πατρίδα σου, είναι και δική μου πατρίδα. Και έκλαψε από συγκίνηση».
Ο ομογενής βουλευτής Κώστας Μπιλιράκης
Έκδηλα συγκινημένος ήταν και ένας άλλος ομογενής, ο Βουλευτής Κώστας Μπιλιράκης (GusBilirakis) από την Φλόριντα, που δήλωσε στην κάμερά μας: «Θυμάμαι ακόμα τον παππού μου να μιλάει για το ΟΧΙ και την μητέρα μου φυσικά. Ο Μεταξάς είπε το ΟΧΙ και όλο το έθνος αντιστάθηκε στις δυνάμεις του Άξονα. Έχουμε την ίδια αποφασιστικότητα ως ελληνοαμερικανοί, και εγώ προσωπικά είμαι πολύ υπερήφανος για την ελληνική καταγωγή μου. Το ξέρεις αυτό».
Ο Αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπάιντεν
Η ιστορία του ένδοξου Ελληνικού ΟΧΙ παρουσιάστηκε με επιλεγμένα αυθεντικά φιλμ από το «Έπος του 40» που προβλήθηκαν σε μεγάλες οθόνες κατά την διάρκεια γιορταστικού δείπνου σε πολυτελές ξενοδοχείο της Ουάσιγκτον. Στην εκδήλωση αυτή, το πρόγραμμα της οποίας παρουσίασε ο γνωστός τηλεπαρουσιαστής Κρις Μάθιους (ChrisMatthews), τιμήθηκαν δύο διεθνείς προσωπικότητες. Είπε γι αυτές ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάϊντεν (JosephBiden), σε δορυφορική σύνδεσή του με την εκδήλωση.
Η Άνγκ Σαν Σούου Κίη
«Το 1940, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, μιλώντας εκ μέρους όλων των Ελλήνων βροντοφώναξε ΟΧΙ. Η χώρα του διάλεξε να αγωνιστεί ηρωικά αντί να ενδώσει στις άδικες απαιτήσεις των Ιταλών. Το ίδιο έκαναν κι αυτοί που τιμάμε σήμερα, αντιστάθηκαν στην αδικία».
To πρώτο βραβείο του Ιδρύματος ΟΧΙ απονεμήθηκε στον Τζαμέλ Μπαταγιέμπ (JamelBattaieb), ο οποίος το παρέλαβε εκ μέρους των πολιτών της Σίντι Μπουζίντ, της περιοχής από την οποία ξεκίνησε η επανάσταση που τερμάτισε την δικτατορία στην Τυνησία και που ενέπνευσε την Αραβική Άνοιξη η οποία απλώθηκε κατόπιν στην Αίγυπτο, την Λιβύη και άλλες αραβικές χώρες.
Η Ελεάνα Ρος-Λέτινεν
Το δεύτερο βραβείο του Ιδρύματος ΟΧΙ δόθηκε στην τιμημένη και με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης Άνγκ Σαν Σουου-Κίη (AungSanSuuKyi), που έχει γίνει το σύμβολο του αγώνα για την δημοκρατία στην Βιρμανία (που έχει μετονομαστεί τώρα σε Myanmar). Η καρέκλα της στην τελετή ήταν άδεια γιατί η κυβέρνηση δεν της επέτρεψε να βγει από την χώρα. Η ίδια όμως αποδέχτηκε το βραβείο μέσω βίντεο το οποίο είχε στείλει στους διοργανωτές.
Τους τιμηθέντες στο δείπνο συνεχάρη η Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Αμερικανικής Βουλής Ιλεάνα Ρός-Λέτινεν (IleanaRos-Lehtinen), που δήλωσε μεταξύ άλλων:
Χίλαρι Κλίντον και Σταύρος Λαμπρινίδης
«Οι ιστορίες των τιμώμενων απόψε δείχνουν πως ο αγώνας για ελευθερία συνεχίζεται. Όπως το 1940 η Ελλάδα αντιτάχτηκε στον Ναζισμό έτσι και εμείς ας πούμε ΟΧΙ στις δυνάμεις της τυραννίας, του εξτρεμισμού και του απολυταρχισμού».
Σε μερικές από τις εκδηλώσεις της Ημέρας του ΟΧΙ παρέστη και ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Σταύρος Λαμπρινίδης, ο οποίος την ίδια μέρα συναντήθηκε με την Αμερικανίδα ομόλογό του, Χίλαρι Κλίντον (HillaryClinton).
Ο τηλεπαρουσιαστής Κρις Μάθιους
Στην σχετική τελετή που έγινε στο Στέητ Ντηπάρτμεντ η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ανέφερε ανάμεσα σε άλλα:
«Ο Ελληνικός λαός προβαίνει σε σημαντικές αλλαγές, μεγάλες θυσίες, για να αποκαταστήσει μια υγιή και ανταγωνιστική οικονομία. Αυτές οι αλλαγές και οι θυσίες είναι επώδυνες αλλά και αναγκαίες. Μακροπρόθεσμα θα ωφελήσουν ιδιαίτερα τα παιδιά και τις μελλοντικές γενιές των Ελλήνων. Οι ΗΠΑ επαινούν την προσήλωση της Ελλάδας στις οικονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».
Στην αντιφώνησή του ο Έλληνας υπουργός είπε: «Νομίζω ότι επιβάλλεται να υπογραμμίσω τον υπερβολικά σημαντικό ρόλο που έπαιξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και ιδιαίτερα η Χίλαρι Κλίντον, τους τελευταίους αυτούς δύσκολους μήνες. Συχνά λέγεται ότι οι φιλίες φαίνονται στις δύσκολες περιστάσεις και αυτές είναι πραγματικά μέρες του ΟΧΙ, όπως αναφέρατε. Η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες ξέρουν από δυσκολίες».
Πρόεδρος του Ιδρύματος ΟΧΙ είναι ο διαπρεπής ομογενής Ανδρέας Μάνατος (AndrewManatos). Τον ρωτήσαμε τι τον οδήγησε στην ίδρυση του νέου φορέα. Κι εκείνος μας απάντησε:
«Ξεκινήσαμε αυτό το ίδρυμα επειδή η Ημέρα του ΟΧΙ, η Μάχη της Κρήτης και η δράση των Ελλήνων στον πόλεμο έχουν ξεχαστεί από τους πολιτικούς και γενικότερα τον λαό των ΗΠΑ. Κάνουμε λοιπόν τώρα μια σειρά εκδηλώσεων για να ξαναθυμηθούν όλοι το τι χρωστάει ο ελεύθερος κόσμος στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ιστορία θάρρους στην σύγχρονη εποχή που να έχει επηρεάσει περισσότερο τον κόσμο από αυτό που έκανε η Ελλάδα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».
Οι εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου ολοκληρώθηκαν την επομένη με πανηγυρική δοξολογία, κατά την οποία τιμήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Δημήτριος, και με καταθέσεις στεφάνων στο Μνημείο των Αγνώστων στρατιωτών στο Εθνικό Κοιμητήριο του Άρλινγκτον.
Όλοι λίγο πολύ ξέρουν πως η Ελλάδα έπλασε και πρόσφερε στην ανθρωπότητα την δημοκρατία. Αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν σήμερα στην Αμερική ότι η Ελλάδα την διέσωσε στα χρόνια που η δημοκρατία περνούσε μεγάλη δοκιμασία κατά την περίοδο του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Και το πληροφοριακό αυτό κενό φαίνεται αποφασισμένο να καλύψει το Ίδρυμα της Ημέρας του Όχι στην Αμερικανική πρωτεύουσα.
Η Ελλάδα του Μνημονίου κατρακυλάει στις διεθνείς αγορές, γίνεται μέρα με τη μέρα λιγότερο ανταγωνιστική και δυστυχώς λιγότερο ελκυστική ως προορισμός για τα ανά τον κόσμο επενδυτικά κεφάλαια.
Σε αυτό το ζοφερό για τη χώρα μας συμπέρασμα καταλήγουν τα στοιχεία που επικαλείται και το γνωστό οικονομικό περιοδικό Forbes για να συντάξει τις περίφημες λίστες του, λίστες που αντικατοπτρίζουν την εικόνα που έχουν για την οικονομία και την αγορά κάθε κράτους οι διεθνείς διαχειριστές και αναλυτές.
Σε αυτή τη λίστα λοιπόν η Ελλάδα είναι μακράν η χειρότερη χώρα στην Ευρώπη από πλευράς ανταγωνιστικότητας και «φιλικότητας» προς το επενδυτικό κεφάλαιο. Για την ακρίβεια βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα – και σε χαμηλότερες θέσεις της σχετικής λίστας – ακόμα και από χώρες όπως η Γκάνα , η Ρουάντα και η Μποτσουάνα!
Ουδεμία σύγκριση μπορεί δυστυχώς να σταθεί ούτε καν με τις όμορες και γειτονικές μας χώρες. Η πάλαι ποτέ «κραταιά» στα Βαλκάνια Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στην 68η θέση διεθνώς ως επενδυτικός προορισμός, τη στιγμή που η Κύπρος βρίσκεται στην 28η θέση, τα Σκόπια στην 35η θέση, η Βουλγαρία στην 47η, η Τουρκία στην 54η και η Αλβανία στην 64η θέση …
Το σχετικό δημοσίευμα του «Forbes» περιγράφει ως μεγαλύτερες «πληγές» για την ελληνική οικονομία την αδυναμία προστασίας των επενδυτών (η χώρα κατατάσσεται 120ή στις 134), τη γραφειοκρατία (117η), την απόδοση της χρηματαγοράς (81η) ενώ σχετικά καλύτερες είναι οι επιδόσεις στη νομισματική ελευθερία (28η), στην προσωπική ελευθερία (32η), στην τεχνολογία (44η) και στα δικαιώματα ιδιοκτησίας (50η θέση στις 134).
Κι όλα αυτά τη στιγμή που τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι δανειστές Ευρωπαίοι εταίροι μας θεωρούν ως «κλειδί» για την προσπάθεια αναδιάταξης της χώρας και της οικονομίας την ανάπτυξη μέσω επενδύσεων και την προσέλκυση κεφαλαίων από την Ευρώπη και την Ασία.
Σχετικά με το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και τις τράπεζες, δήλωσε ότι «μολονότι η Ευρώπη προτιμά ένα εθελοντικό «κούρεμα» του χρέους από τις τράπεζες, δεν αποκλείεται να ακολουθηθεί και ένας λιγότερο συναινετικός δρόμος».
Η Ευρώπη έχει μπροστά της μακρύ δρόμο για να επιλύσει την κρίση, φέρεται να δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σημειώνοντας ότι μια βασική παράμετρος είναι να εφαρμόσει η Ιταλία τις μεταρρυθμίσεις που έχει υποσχεθεί.
Σε συνέντευξή του που θα δημοσιευτεί την Δευτέρα στο περιοδικό Σπίγκελ ο Σόιμπλε είπε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες έκαναν ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών, αλλά αυτή δεν θα είναι η τελευταία φορά που συναντώνται για το συγκεκριμένο θέμα.
«Έχουμε ακόμη μακρύ δρόμο μέχρι να λύσουμε όλα τα προβλήματα. Αλλά η πιθανότητα να επιτύχουμε έχει αυξηθεί από την περασμένη εβδομάδα», τόνισε.
Όταν ρωτήθηκε αν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στήριξης αρκεί για μια ενδεχόμενη διάσωση της Ιταλίας, ο Γερμανός υπουργός απάντησε ότι το ερώτημα αυτό είναι άσχετο επειδή η Ιταλία πρέπει απλώς να κάνει τη δουλειά της και να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις για να μειώσει το έλλειμμα και να προωθήσει την οικονομική ανάπτυξη.
«Η Ιταλία έχει δηλώσει ότι είναι ανοιχτή σε μεταρρυθμίσεις. Τώρα πρέπει να τις εφαρμόσει. Η Ευρώπη λειτουργεί με πράξεις και όχι με τον έναν να καθησυχάζει τον άλλο ότι είναι καλός άνθρωπος», είπε, προσθέτοντας ότι αν η Ρώμη δεν κάνει αυτά που πρέπει οι χρηματαγορές θα αντιδράσουν αναλόγως.
Αναφερόμενος στο θέμα της Ελλάδας, ο Σόιμπλε είπε ότι μολονότι η Ευρώπη προτιμά ένα εθελοντικό «κούρεμα» του χρέους από τις τράπεζες, «δεν αποκλείεται να ακολουθηθεί και ένας λιγότερο συναινετικός δρόμος».
Η γερμανική εφημερίδα Βελτ αμ Ζόνταγκ φιλοξένησε δηλώσεις του επικεφαλής του Διεθνούς Ινστιτούτου Χρηματοοικονομικής (IIF) Τσαρλς Νταλάρα στις οποίες σημείωσε ότι τουλάχιστον 9 στις 10 τράπεζες θα αποδεχτούν την απομείωση κατά 50% των ελληνικών ομολόγων που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους. www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σε ρυθμούς αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας της βρίσκεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς, όπως ισχύει ήδη για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) άλλων ευρωπαϊκών κρατών, και οι ελληνικοί υποχρεούνται πλέον να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους, με αποτέλεσμα να αναζητούν εναλλακτικές και ευέλικτες μορφές χρηματοδότησης για τις επενδύσεις και τα έργα υποδομής που επιθυμούν να υλοποιήσουν. Η ακίνητη περιουσία των ΟΤΑ είναι άλλωστε διόλου ευκαταφρόνητη: Εκτιμάται ότι η αξία της ανέρχεται στα 12 δισ. ευρώ και περιλαμβάνει περίπου 20.000 κτίρια και 2,5 δισ. στρέμματα. Ωστόσο, σύμφωνα με παράγοντες της Αυτοδιοίκησης, ενώ μπορεί να είναι άμεσα αξιοποιήσιμο το 30% της δημοτικής περιουσίας, οι απολαβές σήμερα είναι μικρότερες του 5% των εσόδων που οι ΟΤΑ θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν.
Για τη συνδρομή των ΟΤΑ στους νέους δρόμους που ανοίγει η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας και τη διερεύνηση των δυνατοτήτων που υπάρχουν, η Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ πλέον), ύστερα από προγραμματική σύμβαση με το υπουργείο Εσωτερικών και την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ), προχώρησε ήδη στην κατάρτιση ενός πρώτου οδηγού, ενώ πρόκειται να εκπονηθούν επίσης μελέτες και έρευνες για την ολοκληρωμένη προσέγγιση του θέματος.
ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΗ ΕΕΤΑΑ, μάλιστα, προκήρυξε πρόχειρο διαγωνισμό για την ανάθεση υπηρεσιών εκπόνησης οδηγού αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας των ΟΤΑ, με προϋπολογισμό 36.585,37 ευρώ χωρίς ΦΠΑ και 45.000 ευρώ με ΦΠΑ.
Αντικείμενο του διαγωνισμού αποτελεί η «Καταγραφή και αξιοποίηση των κτιριακών υποδομών και της λοιπής ακίνητης περιουσίας των ΟΤΑ Α' και Β' βαθμού και των Περιφερειών», που υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Διοικητική μεταρρύθμιση», το οποίο χρηματοδοτείται από εθνικούς πόρους και πόρους της ΕΕ. Ο χρόνος για τις προσφορές «τρέχει» μέχρι την Πέμπτη, 10 Νοεμβρίου 2011 οπότε και λήγει η προθεσμία για την κατάθεση των προσφορών στην ΕΕΤΑΑ.
Οπως αναφέρεται πάντως στον πρώτο, κατ' αρχήν οδηγό, που εκπονήθηκε ήδη από την ΕΕΤΤΑ, αν και οι ΟΤΑ ασχολούνται με τις λειτουργικές απαιτήσεις της διαχείρισης της ακίνητης περιουσίας τους, «πολλοί λίγοι αντιμετωπίζουν το σύνολο των ιδιοκτησιών αυτών ως ''χαρτοφυλάκιο'', του οποίου η σύνθεση και η χρήση μπορεί να διαμορφωθούν με τρόπο ώστε να εξυπηρετήσουν καλύτερα τους στόχους της τοπικής κοινωνίας». Μάλιστα, επισημαίνεται πως οι ΟΤΑ διαχειρίζονται τα μεγαλύτερα χαρτοφυλάκια από πάγια περιουσιακά στοιχεία σε όλον τον κόσμο.
Η ακίνητη περιουσία των ελληνικών ΟΤΑ, όπως έχει καταγραφεί από την ΕΕΤΑΑ, ταξινομείται στις εξής 12 κατηγορίες: Δημοτικά ακίνητα, αθλητικές εγκαταστάσεις, σχολεία, νεκροταφεία, κοινόχρηστοι χώροι, αγροί, βοσκότοποι, δάση, νησιά, λατομεία-ορυχεία-μεταλλεία, ακίνητα περιουσιακά στοιχεία και διάφορες εκτάσεις.
Σύμφωνα με την καταγραφή επίσης, σε σύνολο 287 δήμων, το 78,6% των κτιρίων τους είναι ιδιόκτητα, το 13,3% μισθωμένα, το 7,1% παραχωρημένα και το 1% με άγνωστο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Το 1/6 των δήμων δεν καταβάλλει καθόλου μισθώματα, το 1/4 καταβάλλει ελάχιστα, ενώ ο δήμος Αθηναίων καταβάλλει το 15% των συνολικών. Σημαντικά μισθώματα καταβάλλουν επίσης οι δήμοι Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου, Πειραιώς, Ζωγράφου, Νέας Σμύρνης και Γλυφάδας. Λίγα μισθώματα καταβάλλουν 133 δήμοι, ενώ οι υπόλοιποι κινούνται σε μεσαία επίπεδα. Το 58% του συνόλου των μισθωμάτων καταβάλλεται από 25 δήμους.
Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα η διαχείριση μέσω leasingΣύμφωνα με τον οδηγό της ΕΕΤΤΑ, σημαντικό εργαλείο για τη διαχείριση της αυτοδιοικητικής ακίνητης περιουσίας είναι η σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing). Οι μελετητές αποτυπώνουν μάλιστα τις απόψεις τους για τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα που παρουσιάζει η συγκεκριμένη μέθοδος για τους ΟΤΑ, ως εξής:
Πλεονεκτήματα: «Οι εκμισθωτές έχουν συνήθως μακρόχρονη εμπειρία και ειδίκευση στον σχεδιασμό και την υλοποίηση επενδυτικών προγραμμάτων, γεγονός που δίνει στον μισθωτή το κίνητρο να διαπραγματευθεί επιπρόσθετες υπηρεσίες από τον εκμισθωτή.
Επίσης, οι μισθωτές μπορούν να επωφεληθούν από πλεονεκτήματα κόστους που απορρέουν από τη θέση, την ισχύ αλλά και τη στρατηγική του εκμισθωτή στη συγκεκριμένη αγορά, οι πληρωμές μισθωμάτων καταβάλλονται μόνο μετά την ολοκλήρωση της ανέγερσης του ακινήτου, συνεπώς δεν απαιτείται προχρηματοδότηση, ενώ και το ύψος των μισθωμάτων μπορεί να ελαττωθεί σημαντικά με τη βοήθεια επιχορηγήσεων, οι οποίες καταβάλλονται στην έναρξη του συμβολαίου, ελαττώνοντας με αυτόν τον τρόπο το βάρος των μελλοντικών απαιτήσεων.
Επιπλέον, οι λειτουργικές μισθώσεις έχουν το πλεονέκτημα ότι δεν αυξάνουν το επίπεδο του δημόσιου χρέους και, τέλος, οι αντισυμβαλλόμενοι του Δημοσίου απολαμβάνουν σημαντικές φοροαπαλλαγές, γεγονός που αυξάνει το κίνητρό τους να προσφέρουν ανταγωνιστικά επιτόκια μισθώσεων».
Μειονεκτήματα: Η χρήση του leasing, όπως αναφέρεται στον οδηγό, έχει ωστόσο και ορισμένα μειονεκτήματα, τα σημαντικότερα από τα οποία είναι τα ακόλουθα: «Το φαινομενικό κόστος του leasing είναι υψηλότερο από το επιτόκιο τραπεζικού δανεισμού, αν και υπάρχουν σημαντικές φοροαπαλλαγές, παρά τη θετική σχέση ιδίων προς ξένα κεφάλαια μπορεί να εκδηλωθεί δισταγμός των τραπεζών για χρηματοδότηση μίας επιχείρησης ή οργανισμού, όταν ο εξοπλισμός και τα κτίριά τους βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στη μέθοδο της κεφαλαιακής μίσθωσης, ο μισθωτής αναλαμβάνει όλους τους κινδύνους από τυχαία περιστατικά ή ανώτερη βία έναντι του εκμισθωτή, ενώ παράλληλα διατρέχει τον κίνδυνο της καταγγελίας της σύμβασης αν αθετήσει κάποιον όρο της για σημαντικό χρονικό διάστημα και υπόκειται στους ελέγχους του εκμισθωτή για τη διαπίστωση της καλής κατάστασης του ακινήτου.
Επίσης, ο μισθωτής δεν γίνεται νομικά κύριος του μισθίου παρά μόνο στη λήξη της σύμβασης, γεγονός που δημιουργεί περιορισμούς στην ενεργή διαχείριση του χαρτοφυλακίου ακινήτων που διαθέτει ένας ΟΤΑ. Ταυτόχρονα, οι περιοδικές πληρωμές λειτουργικών μισθωμάτων αυξάνουν το δημόσιο έλλειμμα, ενώ στην περίπτωση νομικών αντιδικιών, η ύπαρξη της εταιρείας leasing ως πρόσθετου παίκτη μπορεί να κάνει τη διεκδίκηση των θέσεων του μισθωτή πιο δύσκολη. Τέλος, οι ΟΤΑ εξαιτίας των φοροαπαλλαγών που απολαμβάνουν, χάνουν σημαντικό μέρος του κινήτρου που έχουν, προκειμένου να επιλέξουν μία σύμβαση κεφαλαιακής μίσθωσης για τη χρηματοδότηση ενός έργου».
Η Ευρώπη έχει μπροστά της μακρύ δρόμο για να επιλύσει την κρίση, φέρεται να δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σημειώνοντας ότι μια βασική παράμετρος είναι να εφαρμόσει η Ιταλία τις μεταρρυθμίσεις που έχει υποσχεθεί.