Η κυρία Αποστολάκη ανεξαρτητοποιήθηκε γιατί θεωρεί τις εκλογές
μονόδρομο και το δημοψήφισμα διχαστικό... Μα
οι εκλογές δεν θα είναι διχαστικές;;;
Η κυρία Καϊλή ζητά Κυβέρνηση
εθνικής σωτηρίας αλλιώς θα παραιτηθεί... μα κανείς από την αντιπολίτευση δεν
θέλει να συμμετάσχει σε μια τέτοια κυβέρνηση. Όλοι ζητούν εκλογές!
Η ΝΔ απαιτεί εκλογές τις οποίες ξέρει ότι δεν μπορεί να κερδίσει
γιατί η δημοτικότητά της είναι στο ναδίρ (όπως άλλωστε και της κυβέρνησης)! Ο
λαός βέβαια είναι κυρίαρχος και στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Αυτό
όμως όταν μετά τις εκλογές η χώρα έχει νέα κυβέρνηση. Αν δεν έχουμε κυβέρνηση ύστερα από
πολλές διαδοχικές αναμετρήσεις τι γίνεται; Δεν θα ήταν αυτό μεγάλο ρίσκο;!
Κατηγορείται η κυβέρνηση για απερισκεψία και καιροσκοπισμό, μα οι εκλογές δεν είναι
απερισκεψία;;; Δεν θα οδηγήσουν τις αγορές σε πτώση και την εφαρμογή του προγράμματος σε κίνδυνο;
Λέγεται από πολλούς ότι υπάρχει δυσαρμονία ανάμεσα στην
ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική και στην λαϊκή βούληση. Μα ποιά είναι η εναλλακτική;;;
Λέγεται ότι υπάρχει δυσαρμονία ανάμεσα στην κυβέρνηση και στο λαό. Μα ποιό πολιτικό κόμμα βρίσκεται σε
αρμονία με τον λαό σήμερα;;; Κανένα!!! Γιατί λοιπόν ζητούν εκλογές;
Το απλό συμπέρασμα είναι ότι κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ το βάζουν
στα πόδια και οδηγούν την χώρα σε πτώση! Γιατί δείλιασαν μπροστά στην πίεση της
αριστεράς και της ΝΔ.
Γιατί δείλιασαν μπροστά στο βάρος της ευθύνης και της κοινωνικής
πίεσης.
Όλοι αυτοί σκέφτονται πόσο άσχημα είναι τα πράγματα σήμερα για τον λαό! Όμως αυτοί που λιποτακτούν δεν σκέπτονται πώς θα είναι αύριο η χώρα; Βλέπουν μόνο πώς είναι τώρα;!
Ακόμα και σ' αυτή την ύστατη στιγμή, σε μια ομολογουμένως απεγνωσμένη
κίνηση της κυβέρνησης να επιτύχει μια λαϊκή στήριξη και μια απαραίτητη ενότητα
για να κρατηθεί ενωμένη η χώρα, όλοι οι αντιπολιτευόμενοι και κάποιοι
συμπολιτευόμενοι εξέλαβαν αυτή την κίνηση ως διχαστική!!! Αυτό σημαίνει ότι η
πολιτική μας κουλτούρα λέει "δεν πάει άλλο". Οι αντοχές του πολιτικού μας κόσμου
εξαντλήθηκαν, και αγωνιούν να ρίξουν την ευθύνη ο ένας στον άλλο αντί να πουν
όλοι μαζί με μια φωνή ότι πρέπει να να παραμείνουμε ενωμένοι, να αναλάβουμε την
ευθύνη από κοινού! Να την μοιραστούμε!
Του Αλέξανδρου Τζάρου
