Πρωτάκουστο, αληθινό και πάρα πολύ όμορφο. Να σου προσφέρουν πρόσκληση και να προτιμάς να πληρώσεις! Στην Ελλάδα; Πού ακούστηκε;
Κι όμως συνέβη. Με τις ταινίες «Tungsten» του Γιώργου Γεωργόπουλου και «Ο ξεναγός» του Ζαχαρία Μαυροειδή, που προβάλλονται από χθες - 24 Νοεμβρίου - σε κοινό πρόγραμμα στις αίθουσες Astor και Μικρόκοσμος.
Προσέξτε πώς έχει η ιστορία. Για να καταφέρουν να δουν τις ταινίες τους να προβάλλονται εμπορικά, οι Γεωργόπουλος, Μαυροειδής (37 και 31 ετών αντιστοίχως) δούλεψαν μόνοι, στη σκιά της απαξίας της ισχυρής εμπορικής κινηματογραφικής διανομής. Ακόμα και στην προώθηση, όμως, σκέφτηκαν δημιουργικά. Αξιοποίησαν την ενδιαφέρουσα ιδέα της Αθήνας ως συνδετικού κρίκου των δύο εντελώς ανόμοιων ταινιών τους. Πούλησαν, δηλαδή, το προϊόν τους ως δύο διαφορετικές ματιές πάνω στην ίδια πόλη. Ο μεν Γεωργόπουλος έχει κοιτάξει τη μαύρη και δυσάρεστη πλευρά της πρωτεύουσας στο «Tungsten», ο δε Μαυροειδής τη χρωματιστή και ευχάριστη στον «Ξεναγό».
Ο, τι έκαναν το έκαναν μαζί, ποτέ δεν θέλησε ο ένας να «καπελώσει» τον άλλο.
Η προσπάθεια των δύο δημιουργών δεν πέρασε απαρατήρητη από τα ΜΜΕ που ασχολήθηκαν εντατικά μαζί τους. Κάποιοι έδωσαν έμφαση στο σημαντικότερο στοιχείο της όλης προσπάθειας: την απόφαση των δύο σκηνοθετών να συνεργαστούν για το καλό και των δύο. Μια τέτοια συνεργασία είναι πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα και δη στον χώρο του κινηματογράφου, όπου επικρατεί το κατεστημένο του αθέμιτου ανταγωνισμού και του πώς να βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι αυτή η συνεργασία άγγιξε κάποιες χορδές, όπως αυτών που θέλουν να στηρίξουν τις δύο ταινίες, πληρώνοντας κανονικά το εισιτήριό τους και σνομπάροντας το δωρεάν.
Η όχι μόνον αξιέπαινη, αλλά και αξιοπρεπής προσπάθεια των δύο σκηνοθετών αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Γιατί στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, με την Ελλάδα στην απαξία της υπόλοιπης Ευρώπης, την... ελεημοσύνη και τα δάνεια, αυτό το μικρό περιστατικό αλληλεγγύης σε έναν χώρο φτωχό όπως του ελληνικού κινηματογράφου, ανοίγει κάποιους ορίζοντες, ανάβει κάποιο σπίρτο στο βάθος του τούνελ και λέει πως υπάρχει ελπίδα, ότι η χώρα μας μπορεί να επιβιώσει κάτω από αυτές τις όντως αντίξοες συνθήκες αρκεί ΟΛΟΙ μας να αντιληφθούμε ότι το εγώ πρέπει να μας... αδειάσει τη γωνιά παραχωρώντας τη θέση του στο ΕΜΕΙΣ. Γιατί όλοι ΕΜΕΙΣ, χέρι - χέρι, μπορούμε και πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας...
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=432104&h1=true
