Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Κον - Μπεντίτ: Η τρελή λογική του κόσμου ολοκληρώνεται στην Ελλάδα

Πραγματοποίησε συναντήσεις με τους αρχηγούς της τρικομματικής κυβέρνησης
Κον - Μπεντίτ: Η τρελή λογική του κόσμου ολοκληρώνεται στην Ελλάδα
Ο επικεφαλής των Πρασίνων/EFA Ντανιέλ Κον - Μπεντίτ
Με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, καθώς και τους επικεφαλής των δύο κυβερνητικών εταίρων, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο και τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη, είχε διαδοχικές συναντήσεις ομάδα ευρωβουλευτών των Πρασίνων/EFA, με επικεφαλής τον Ντανιέλ Κον - Μπεντίτ.

Στη συνάντηση με τον κ. Βενιζέλο συζητήθηκαν η κατάσταση στη χώρα, οι εξελίξεις σε κυβερνητικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς και τα επόμενα βήματα στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης.

Στο επίκεντρο της συνάντησης με τον κ. Κουβέλη βρέθηκαν τα θέματα της οικονομικής κρίσης και των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία.

Ο Φ.Κουβέλης αναφέρθηκε εκτενώς στη συμμετοχή και στήριξη της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση εθνικής ευθύνης, εξηγώντας αναλυτικά τις διαφωνίες του κόμματος στις αλλαγές που προτείνει η τρόικα στα εργασιακά, τονίζοντας ότι πολλές από τις αξιώσεις της τρόικας της απορρίπτει η ΕΕ και ότι είναι σε απόλυτη αντίθεση με το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο.

Ιδιαίτερο βάρος δόθηκε στα θέματα πράσινης πολιτικής, στις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, αλλά και στην ανάγκη εξεύρεσης συνολικής λύσης στο ελληνικό πρόβλημα, προκειμένου, όπως ειπώθηκε, να καταστεί το χρέος της χώρας βιώσιμο.

Επίσης η συζήτηση επεκτάθηκε και στα θέματα του φορολογικού συστήματος και της φοροδιαφυγής, με τις δύο πλευρές να συνομολογούν ότι υπάρχουν εκατομμύρια ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού που δεν έχουν φορολογηθεί, αλλά και ό,τι επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί το μεγάλο ζήτημα της εγχώριας φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας.

Πριν αναχωρήσει για την Αθήνα, ο Ντάνιελ Κον Μπεντίτ με δηλώσεις του στο γαλλικό ραδιόφωνο Εurope 1, υπογράμμισε την έλλειψη ευρωπαϊκής στρατηγικής για την αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας.

Σε ερώτηση, εάν ο ελληνικός λαός θα αντέξει τα νέα «βίαια μέτρα», ο κ. Κον Μπεντίτ απάντησε: «Όχι, η τρελή λογική αυτού του κόσμου ολοκληρώνεται με αυτό που επιχειρείται να επιβληθεί στους Έλληνες σήμερα. Οι μισθοί έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ τα δύο-τρία τελευταία χρόνια. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να αντέξει αυτό το σχέδιο, όταν μάλιστα, επειδή δεν κατορθώνουν να πιάσουν τους φοροφυγάδες που βγάζουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, δέχονται το χτύπημα αυτοί που είναι στην Ελλάδα, δηλαδή οι μισθωτοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι και άλλοι».

Σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή, «αυτό που μοιάζει να μην έχει γίνει κατανοητό, είναι η αναγκαιότητα άμεσης μεταρρύθμισης της λειτουργίας της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, ώστε να μπορέσει να απορροφήσει τα ήδη υπάρχοντα κονδύλια, τα οποία θα πρέπει μάλιστα να αυξηθούν, για να δοθεί νέα ώθηση στην ελληνική οικονομία».

Και όπως επισήμανε, τελικά αυτό συμβαίνει σε πολλές χώρες. «Εφαρμόζουν από τη μία τη δημοσιονομική πειθαρχία, λείπει όμως από την άλλη μια στρατηγική αναζωογόνησης της οικονομίας», πρόσθεσε.

«Μία χρεοκοπία της Ελλάδας δεν είναι πιθανή, γιατί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη θα την αποτρέψει. Το πρόβλημα, όμως, παραμένει για το ποια είναι η προοπτική της χώρας. Το νέο πρόγραμμα λιτότητας είναι πολύ σκληρό χωρίς να δίνει προοπτική στην Ελλάδα».

«Παράλληλα, δεν έχει κατορθωθεί να ξεκινήσει ακόμα ουσιαστική συζήτηση για την πάταξη των δύο μεγάλων δεινών της ελληνικής κοινωνίας, που είναι η διαφθορά και το πελατειακό σύστημα», κατέληξε ο ευρωβουλευτής.
 

Ντράγκι: «Η κρίση χρέους αρχίζει και πλήττει και τη Γερμανία»

Κεραυνός του επικεφαλής της ΕΚΤ από τη Φραγκφούρτη
Ντράγκι: «Η κρίση χρέους αρχίζει και πλήττει και τη Γερμανία»
 
Τη θέση ότι η ευρωπαϊκή κρίση χρέους αρχίζει πλέον να πλήττει και την Γερμανία υποστήριξε σήμερα από τη Φραγκφούρτη ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Μάριο Ντράγκι

Οι δηλώσεις του κ. Ντράγκι από τη Φραγκφούρτη, όπου εδρεύει η ΕΚΤ έγιναν σήμερα, ημέρα κατά την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τις προβλέψεις της για την ευρωπαϊκή οικονομία. Σύμφωνα με αυτές η ανάπτυξη που αναμένεται για τη γερμανική οικονομία δεν θα ξεπεράσει το 0,8% του γερμανικού ΑΕΠ τόσο για το 2012 όσο και το 2013. Οι αρχικές εκτιμήσεις τοποθετούσαν τη γερμανική ανάπτυξη στο 1,7%, ποσοστό που χρειάστηκε να αναθεωρηθεί προς τα κάτω, καθώς η κρίση χρέους φαίνεται να επηρεάζει το σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης.

Ο κ. Ντράγκι εξάλλου υπερθεμάτισε για άλλη μία φορά υπέρ της επαναγοράς ομολόγων που έχει συμφωνήσει- παρά τις γερμανικές αντιδράσεις- η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, υποστηρίζοντας ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα είναι επωφελές και για την ίδια τη Γερμανία.

Στην προσπάθειά του να άρει τις γερμανικές επιφυλάξεις, τόνισε ότι η «απεριόριστη», όπως έχει συμφωνηθεί, αγορά ομολόγων δε σημαίνει ότι θα είναι και «ανεξέλεγκτη». Υπό αυτή την έννοια, ο κίνδυνος να σημειωθούν πληθωριστικές τάσεις λόγω του συγκεκριμένου προγράμματος- που αποτελεί και βασικό εφιάλτη του Βερολίνου- μειώνεται σημαντικά, σύμφωνα με τον ευρωπαίο κεντρικό τραπεζίτη.

Την άποψη ότι η ευρωπαϊκή κρίση χρέους έχει αρχίσει και πλήττει τις κραταιές οικονομίες της ευρωζώνης, διατύπωσε εξάλλου, όπως αναφέρει το αμερικανικό πρακτορείο Bloomberg, και ο κ. Μάριο Μπούτι, επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μπούτι, «τα προβλήματα των ευπαθών χωρών έχουν αρχίσει σταδιακά να επηρεάζουν και το υπόλοιπο της ένωσης».
 

Μέρκελ: «Δεν υπάρχει ''εθνική ανεξαρτησία'' με χρέος πάνω από 80% του ΑΕΠ»

«Η πολιτική μας για την κρίση είναι σωστή και γι' αυτό πάει καλά»
Μέρκελ: «Δεν υπάρχει ''εθνική ανεξαρτησία'' με χρέος πάνω από 80% του ΑΕΠ»
 
«Με ένα χρέος που υπερβαίνει ας πούμε το 80 ή 90% του ΑΕΠ, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρήσεις την ανεξαρτησία σου», τόνισε η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, μετά τη συνάντηση που είχε την Πέμπτη με τον πρωθυπουργό της Ιρλανδίας Έντα Κένι στο Βερολίνο, υπερασπιζόμενη την πολιτική που εφαρμόζεται στην Ευρώπη για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το εάν θεωρεί επιτυχημένη την πολιτική της λιτότητας που εφαρμόζεται σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία, η κ. Μέρκελ αρνήθηκε ότι πρόκειται για πολιτική αποκλειστικά λιτότητας και σταθεροποίησης.

Υποστήριξε δε ότι, όπως και στην περίπτωση της Ιρλανδίας, η δημοσιονομική σταθεροποίηση αποτελεί μόνο τη μία πλευρά, ενώ οι άλλες πλευρές αφορούν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και ενίσχυση της δυνατότητας να βρουν εργασία οι νέοι.

«Μόνο εάν ανταποκρινόμαστε στις συνθήκες της παγκόσμιας αγοράς, μόνο τότε μπορούμε κάτι να προσφέρουμε στην ανάπτυξη. Και γνωρίζουμε ότι με ένα χρέος που υπερβαίνει ας πούμε το 80 ή 90% του ΑΕΠ, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρήσεις την ανεξαρτησία σου», σημείωσε η καγκελάριος και πρόσθεσε ότι αυτό αποτελεί πρόβλημα και για την ίδια τη Γερμανία, γι' αυτό και, όπως είπε, «δεν είναι αυτοσκοπός το ότι αποφασίσαμε να μεταρρυθμίσουμε κατά βιώσιμο τρόπο τους προϋπολογισμούς μας, αλλά είναι κατά κάποιον τρόπο η ασφάλεια για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, για να μπορούν να λαμβάνουν και εκείνοι πολιτικές αποφάσεις ανεξάρτητα».

Δήλωσε δε πεπεισμένη ότι «αυτό το μίγμα μέτρων για ανάπτυξη, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και για σταθεροποίηση των προϋπολογισμών είναι σωστό και απαραίτητο και βεβαίως πρέπει να είναι -και είναι- προς αυτή την κατεύθυνση ώστε να οδηγήσει σε ανάπτυξη και από την ανάπτυξη σε περισσότερες θέσεις εργασίας».

Η κ. Μέρκελ επαίνεσε τον Ιρλανδό πρωθυπουργό για την πορεία της χώρας και ανέφερε ότι την επόμενη εβδομάδα θα τιμηθεί με το βραβείο «Χρυσή Νίκη» από τον Σύνδεσμο Γερμανών Εκδοτών Περιοδικού Τύπου ως «Ευρωπαίος της χρονιάς».

Επισήμανε ακόμη ότι η Ιρλανδία αποτελεί παράδειγμα που αποδεικνύει ότι η Ευρώπη μπορεί να εξέλθει από την κρίση ισχυρότερη.
 

Η προϊούσα αποβιομηχάνιση της Ευρώπης

Πτώση της παραγωγής και της ανάπτυξης καταγράφετα και στη Γερμανία
Η προϊούσα αποβιομηχάνιση της Ευρώπης
 
Η ανακοίνωση που εξέδωσαν την Παρασκευή οι υπό τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υπηρεσίες περιείχε μια εξόχως ανησυχητική πρόβλεψη: «Σε γενικές γραμμές, τον χειμώνα θα έχουμε μια αισθητή επιβράδυνση της αναπτυξιακής δυναμικής, καθώς οι επιχειρήσεις περιορίζουν τις επενδύσεις τους εξαιτίας της δημοσιονομικής και τραπεζικής κρίσης της ευρωζώνης». Αφορμή της πρόβλεψης αυτής ήταν η μείωση της βιομηχανικής παραγωγής της Γερμανίας κατά 1,8% τον Οκτώβριο συγκριτικά με το Σεπτέμβριο.

Την ίδια ώρα στη Γαλλία η κυβέρνηση Ολάντ ανακοίνωνε την πτώση της βιομηχανικής παραγωγής της χώρας κατά 2,7% τον Οκτώβριο. Στην Ιταλία η πτώση κατεγράφη μόλις στο 1,5%, ενώ στην Ιρλανδία την Πέμπτη το φρενάρισμα ήταν δραματικό: 13,9% έπεσε η παραγωγή του βιομηχανικού τομέα της χώρας μέσα σε ένα μήνα.

Είναι προφανές ότι, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον την ευρωζώνη, η κρίση από δημοσιονομική και πιστωτική έχει μετεξελιχθεί σε κρίση παραγωγής. Κι αυτό συνέβη επειδή έχει καταρρακωθεί η ζήτηση, κυρίως για διαρκή καταναλωτικά αγαθά. Οσο για την καταρράκωση της ζήτησης, αυτή αποδίδεται στην οικονομική αβεβαιότητα, στην εργασιακή ανασφάλεια και βεβαίως στην κάθετη κάμψη των πιστώσεων. Με τέτοια συντηρητικά και εσωστρεφή συναισθήματα να διακατέχουν επιχειρηματίες και καταναλωτές, μοιραία ο οικονομικός κύκλος του ευρωπαϊκού μέλλοντος δεν μπορεί να είναι «ενάρετος», όπως λέγουν οι οικονομολόγοι.

Η Κεντρική Τράπεζα της Γαλλίας, άλλωστε, σε έκθεσή της για την οικονομία της δεύτερης, μετά από τη γερμανική, οικονομία της ευρωζώνης που έδωσε στη δημοσιότητα επίσης την Παρασκευή, προβλέπει συρρίκνωση του ΑΕΠ και το τελευταίο τρίμηνο του 2012. Θα πρόκειται βέβαια, αν επαληθευθεί η Τράπεζα, για το δεύτερο συνεχόμενο τρίμηνο συρρίκνωσης της γαλλικής οικονομίας. Κι αυτός είναι, ως γνωστόν, ο ορισμός της ύφεσης: δύο συνεχόμενα τρίμηνα αρνητικής ανάπτυξης.

Θα παρατηρούσε κανείς ότι ακόμη τα οριστικά στοιχεία για το τρίτο τρίμηνο (Ιούλιος-Σεπτέμβριος) δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί (ανακοινώνονται την ερχόμενη Πέμπτη, μαζί με τα συνολικά στοιχεία για την ανάπτυξη στην ευρωζώνη). Αλλά, όπως σημειώνει η Wall Street Journal, «είναι βέβαιο ότι θα επιβεβαιωθεί η ανεπίσημη διαπίστωση ότι η γαλλική οικονομία έχει ήδη ένα τρίμηνο συρρίκνωσης πίσω της... Και εξάλλου η αναπτυξιακή διαδικασία έχει ουσιαστικά αρθεί από το τρίτο τρίμηνο του 2011». Ομως, και στο σύνολό της η ευρωοικονομία αναμένεται να ανακοινωθεί συρρικνωθείσα το τρίτο τρίμηνο.

Είναι αλήθεια ότι στη Γαλλία, όπως και στη Γερμανία και στο σύνολο της ευρωζώνης, ο τομέας της οικονομίας που συνεισφέρει τα μέγιστα στην αναπτυξιακή διαδικασία είναι ο τριτογενής. Ο τομέας των υπηρεσιών. Αλλά στις μεγάλες εξαγωγικές χώρες, όπως είναι η Γερμανία, η Γαλλία αλλά και η Ιταλία και η Ισπανία και το Βέλγιο, ο δευτερογενής τομέας, δηλαδή ο βιομηχανικός, επηρεάζει πολύ περισσότερο την πορεία του τριτογενή από όσο την επηρεάζει στις μικρότερες χώρες, που δεν διαθέτουν βαριά βιομηχανία, όπως είναι η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία κι ακόμη περισσότερο η Κύπρος, η Μάλτα ή η Σλοβενία.

Εν προκειμένω, το μείζον πρόβλημα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας είναι ότι δεν κατάφερε να αντικαταστήσει την καταρράκωση της ζήτησης για βιομηχανικά προϊόντα στην ευρωζώνη (ιδιαιτέρως στον υπερχρεωμένο Νότο) με τις πωλήσεις της σε τρίτες, αναπτυσσόμενες χώρες, όπως είναι η Κίνα και η Ινδία.

Ο κατήφορος του κλάδου της αυτοκινητοβιομηχανίας είναι χαρακτηριστικός. Σύμφωνα με την Ενωση Ευρωπαίων Κατασκευαστών Αυτοκινήτου (ACEA), οι εφετινές πωλήσεις αυτοκινήτων αναμένεται να μειωθούν κατά 8% έως 10% συγκριτικά με τις πωλήσεις του 2011, που είχαν ήδη πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο από τις αρχές της δεκαετίας του 1990!

Σημειωτέον ότι ο ευρωπαϊκός κλάδος αυτοκινήτου είναι ένας από τους μεγαλύτερους εργοδότες στη Γηραιά Ηπειρο. Απασχολεί περί τα 2 εκατομμύρια εργαζομένους άμεσα, ενώ επιπλέον 10 εκατομμύρια Ευρωπαίοι απασχολούνται σε τομείς που προμηθεύουν τις αυτοκινητοβιομηχανίας με πρώτες ύλες ή με εξαρτήματα και ανταλλακτικά (χαλυβουργία, χημική βιομηχανία, ακόμα και κλωστοϋφαντουργία). Το μερίδιο, άλλωστε, της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας στον παγκόσμιο κλάδο φθάνει το 24% (ετησίως κατασκευάζονται πάνω από 17 εκατ. επιβατικά αυτοκίνητα, ελαφρά και βαριά φορτηγά και λεωφορεία στην Ευρώπη).

Πέραν του κλάδου του αυτοκινήτου και άλλοι κλάδοι της ευρωπαϊκής βιομηχανίας έχουν εμπλακεί σε έναν καθοδικό οικονομικό κύκλο. Κι εδώ χαρακτηριστικότερο είναι, ίσως, το παράδειγμα της Siemens. Ο πολυσχιδής γερμανικός όμιλος, που θεωρείται «βαρόμετρο» των εξελίξεων στον δευτερογενή τομέα της ευρωπαϊκής οικονομίας, ανακοίνωσε την Πέμπτη για το τρίτο τρίμηνο του έτους κάμψη της αξίας των παραγγελιών του κατά 4%.

Ο όμιλος που κατασκευάζει και εξάγει σε ολόκληρο τον κόσμο από τρένα υψηλής ταχύτητας και ιατρικά μηχανήματα μέχρι πλυντήρια πιάτων και καφετιέρες, διευκρίνισε ότι η πτώση των παραγγελιών του στην Ευρώπη (συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας), στην Αφρική και στη Μέση Ανατολή μειώθηκαν κατά 5%.

Το χειρότερο όμως από τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Siemens αφορά την κάμψη των νέων παραγγελιών στη Γερμανία. Μειώθηκαν κατά... 44% το τρίμηνο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου 2012 συγκριτικά με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα πέρυσι! Αλλά ο κ. Σόιμπλε και φυσικά η πολιτική προϊσταμένη του, καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, δεν μοιάζουν να ανησυχούν.

Καυχώνται για το επίτευγμα να συγκρατήσουν την τελευταία δεκαετία τις αυξήσεις μισθών στο 20% στη Γερμανία (ένα επίτευγμα όχι τόσο δικό τους όσο των προκατόχων τους, των κυβερνήσεων του Γκέρχαρντ Σρέντερ για την ακρίβεια). Και τιμωρούν τους Νοτιοευρωπαίους εταίρους τους, για την αύξηση των εισοδημάτων τους κατά 80% που πέτυχαν σε κάποιες περιπτώσεις, όπως η ελληνική. Χωρίς διαθέσιμο εισόδημα, όμως, καφετιέρα δεν αγοράζουν ούτε οι Γερμανοί. Κινδυνεύουν να αρχίσουν να δοκιμάζουν τίποτε πιο πρωτόγονες κι εξωτικές λύσεις καφέ, όπως ας πούμε ο ελληνικός.
 

Δέκα συμβουλές στους νέους ηγέτες της Κίνας

Τι προτείνουν πανεπιστημιακοί, διπλωμάτες και καλλιτέχνες
Δέκα συμβουλές στους νέους ηγέτες της Κίνας
Επαρση σημαίας στην πλατεία Τιανανμέν, υπό το «βλέμμα» του Μεγάλου Τιμονιέρη Μάο Τσετούνγκ, λίγο πριν από την έναρξη των εργασιών του 18ου Συνεδρίου του κινεζικού ΚΚ. (AP Photo/Vincent Yu)
 
Τί συμβουλή θα δίνατε στους νέους ηγέτες της Κίνας, αυτούς που θα αναδειχθούν στο τιμόνι της οικονομικής υπερδύναμης από το τρέχον 18ο Συνέδριο του κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος ; Στην εποχή της κοινωνικής δικτύωσης , ο λογαριασμός του tweeter για θέμα συζήτησης («hashtag») #chinaadvice - με θέμα «δώστε μιά συμβουλή στους νέους ηγέτες της Κίνας» - συγκέντρωσε πολλές συμμετοχές από πρόθυμους συμβουλάτορες. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται πανεπιστημιακοί, διπλωμάτες, πολιτικοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες κ.ά. Ιδού οι συμβουλές που έδωσαν δέκα από τους συμμετέχοντες στο εν λόγω hashtag.

Χουνγκ Χουάνγκ

Διευθύντρια περιοδικού μόδας, κόρη του προσωπικού διερμηνέα και δασκάλου αγγλικών του Μάο Τσετούνγκ

«Υπηρετήστε τον λαό»

'Αι Γουέι Γουέι

Κινέζος εικαστικός και αρχιτέκτονας, επικριτής του καθεστώτος του Πεκίνου

«Στη νέα εποχή ελπίζω να μπορώ να χρησιμοποιώ το Ιντερνετ και το Weibo (κινεζικό δίκτυο microblogging) ελεύθερα. Ελπίζω οι ψευδείς κατηγορίες εναντίον μου να μπορούν να καταπέσουν μέσω μιας ανεξάρτητης δικαστικής διαδικασίας. Ελπίζω ότι δεν θα με παρακολουθούν, δεν θα με κάνουν να σιωπήσω, δεν θα με εξαφανίσουν. Ελπίζω ότι δεν θα δεχθούν απειλές η οικογένειά μου και οι φίλοι μου. Ει δυνατόν, επιστρέψτε μου το διαβατήριό μου, το οποίο μου επιτρέπει να επικοινωνώ, να εκθέτω το έργο μου και να ταξιδεύω ελεύθερα. Μήπως οι προσδοκίες μου για τη νέα εποχή ακούγονται σαν πολυτέλεια; ».

Μάο Γιούσι

Νεοφιλελεύθερος Κινέζος οικονομολόγος, 83 ετών, ζει στις ΗΠΑ

«Τέσσερα πράγματα ελπίζω να κάνει η νέα ηγεσία. Πρώτον, να διαλύσει τις κομματικές νομοθετικές επιτροπές και να εγκαθιδρύσει ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Δεύτερον, να απελευθερώσει τους πολιτικούς κρατούμενους ή να τους χορηγήσει αμνηστία καταργώντας και τα στρατόπεδα εργασίας. Τρίτον, να επιτρέψει την ελευθερία του λόγου διακόπτοντας τον κυβερνο-έλεγχο και τον έλεγχο του υπουργείου Προπαγάνδας επί των εκδοτικών οίκων. Και τέταρτον, να ανοίξει τον φάκελο του Μάο Τσετούνγκ: επιτρέψτε στον κινεζικό λαό να μάθει τί πραγματικά έκανε ο Μάο»


Γκρέγκ Μπράουν

Πρόεδρος της εταιρείας Motorola Solutions

«Η κινεζική ηγεσία έχει ήδη υποδείξει πολλούς στόχους, ανάμεσά τους την ανάγκη για αύξηση της τοπικής κατανάλωσης, την μείωση του ρόλου του κράτους σε τομείς-κλειδιά της οικονομίας, την μεγαλύτερη προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων ώστε να αναπτυχθεί η καινοτομία. Ολα αυτά θα ωφελήσουν την οικονομία της Κίνας, αλλά θα βελτιώσουν και το πεδίο δράσης των αμερικανικών εταιρειών. Μία έγκαιρη και ισχυρή δήλωση υπέρ αυτών των στόχων θα έστελναν ένα θετικό και σοβαρό σήμα τόσο στα τοπικά όσο και στα διεθνή ακροατήρια»

Χου Σιτζίν

Διευθυντής της εφημερίδας Global Times, αγγλόφωνης έκδοσης της Λαϊκής Ημερησίας

«Νομίζω ότι η Κίνα χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις, διότι έχει προβλήματα όχι μόνο από το παρελθόν αλλάκαι προβλήματα που δημιουργούνται στη διαδικασία της ανάπτυξης. Η χώρα διαθέτει και τις ικανότητες και το πάθος για να προωθήσει μεταρρυθμίσεις, κυβερνητικές και πολιτικές. Τα κινεζικά ΜΜΕ γίνονται σταδιακά όλο και πιο ανοικτά, αλλά [ ...] δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένει κανείς ότι θα γίνουν όπως τα δυτικά ΜΜΕ, τουλάχιστον στο ορατό μέλλον».

Ορβιλ Σελ

Διευθυντής του Κέντρου Σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας του αμερικανικού μη κερδοσκοπικού οργανισμού Asian Society

«Χρειάζεται μία κίνηση που να δείχνει ότι οι νέοι ηγέτες επιθυμούν να ανοίξουν ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Κίνας. Θα μπορούσε να είναι μία ανακοίνωση ότι ήρθε η ώρα για την απομάκρυνση του πορτρέτου του προέδρου Μάο από την πλατεία Τιανανμέν και για την ταφή του λειψάνου του κάπου αλλού. Θα έδειχνε ότι η νέα κινεζική ηγεσία είναι έτοιμη να απαλλαχθεί από ένα βάρος του παρελθόντος».

Γιον Χάντσμαν

Πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Κίνα

«Στην κορυφή της «λίστας με όσα πρέπει να κάνει» («to do list») η νέα ηγεσία είναι το να επιβάλει την αλλαγή και την υπευθυνότητα σε ένα κόμμα που μιαάζει αναχρονιστικό και δρα αναχρονιστικά στον σημερινή υπερ-δικτυωμένο κόσμο».

Χένρι Πόλσον

πρώην πρόεδρος της Goldman Sachs

«Με σωστή διαχείριση, η επικείμενη - τα επόμενα 20 χρόνια -, πρωτοφανής εσωτερική μετανάστευση 350 εκατομμυρίων ανθρώπων στα αστικά κέντρα της Κίνας θα πυροδοτήσει την ανάπτυξη. Αυτό όμως συνοδεύεται από μεγάλες οικονομικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις για τους Κινέζους και για τον πλανήτη. Η Κίνα έχει την ευκαιρία να γίνει παγκόσμια ηγέτιδα στις καθαρές τεχνολογίες και την αστικοποίηση».

Ντάι Κινγκ

Δημοσιογράφος, ακτιβίστρια για το περιβάλλον, ζει στο Πεκίνο

«Τί υπάρχει παρακάτω; Μόνο δύο πιθανότητες. Είτε το κόμμα-κράτος καταρρέει, με αφορμή κάποιο περιστατικό, είτε οι ηγέτες της Κίνας ακολουθούν το παράδειγμα του προέδρου της Ταϊβάν Τσιανγκ Τσινγκ-κούο ( γιού του εθνικιστή Τσιανγκ Κάι-σεκ ) που βασικά είπε: ''Εντάξει, είμαι δικτάτορας, αλλά είμαι ο τελευταίος. Ήρα δικτατορικά τις απαγορεύσεις στα ΜΜΕ και στη δράση των πολιτικών κομμάτων, φροντίζω για την κοινωνία και εγγυώμαι την αφετηρία μιας συνταγματικής δημοκρατίας''».

Τσεν Γκουανγκτσένγκ

Νομικός, αντικαθεστωτικός, εγκαταστάθηκε πρόσφατα στις ΗΠΑ

«Ελπίζω ότι οι νέοι ηγέτες θα επιβάλουν στα μέλη του ΚΚ να κερδίζουν το ψωμί τους με τις δικές τους δυνάμεις, όχι εις βάρος του λαού, της χώρας και της διακυβέρνησης. Τους παρακαλώ το 18ο Συνέδριο να είναι το τελευταίο που ξοδεύει τα χρήματα του κράτους σαν να είναι χρήματα του κόμματος. Επιτέλους, πώς μπορείς να συμμορφώνεις τους άλλους αν δεν μπορείς καθόλου να συμμορφωθείς ο ίδιος ;»
 
 

Η «αφανής» επανάσταση στην εκπαίδευση

Το Μνημόνιο 3 δεν περιέχει «σκοτεινά σημεία» για σοβαρές αντιπαραθέσεις
Η «αφανής» επανάσταση στην εκπαίδευση
 
Στον χώρο της Παιδείας γίνεται μια «αφανής» επανάσταση κυρίως στον χώρο των ιδιωτικών υπηρεσιών εκπαίδευσης, καθώς αλλάζουν όλα και απελευθερώνεται η αγορά. Στον τομέα αυτόν και με εξαίρεση τις αντιδράσεις των φροντιστών που δεν κατάφεραν να κρατήσουν το επάγγελμά τους «κλειστό», το Μνημόνιο 3 δεν περιέχει «σκοτεινά σημεία» ή διατάξεις που θα προκαλέσουν σοβαρές αντιπαραθέσεις.

Δίνεται έτσι η δυνατότητα με πολύ πιο ευέλικτες διαδικασίες από ό,τι στο παρελθόν (διαφορετικές κτιριολογικές προδιαγραφές και έκδοση μόνο μιας άδειας) να δημιουργηθούν μεγάλοι οργανισμοί εκπαίδευσης στους οποίους θα συλλειτουργούν σχολεία, ΙΕΚ, φροντιστήρια, προγράμματα διά βίου εκπαίδευσης για ενηλίκους.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ένα ιδιωτικό σχολείο θα μπορεί, εφόσον διαθέτει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και προσωπικό, να λειτουργεί τις απογευματινές ώρες παρέχοντας φροντιστηριακά μαθήματα σε μαθητές και άλλων σχολείων ή προγράμματα για ενηλίκους.

Αντιθέτως, στη δημόσια εκπαίδευση οξεία ήταν η αντίδραση των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών στη διάταξη που δίνει τη δυνατότητα στον υπουργό Παιδείας να τους μεταθέτει υποχρεωτικά ανάλογα με τις ανάγκες των σχολείων και όχι την προτίμηση και τις αιτήσεις τους, όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό, σε συνδυασμό με τα δώρα που «κόπηκαν» από τα εισοδήματά τους, έχει δημιουργήσει αναστάτωση στον χώρο των δασκάλων και των καθηγητών.

Στα πανεπιστήμια, από την άλλη πλευρά, μπαίνει επιτέλους στο «τραπέζι των διαπραγματεύσεων», με δεδομένη και την υποχρηματοδότηση των ανωτάτων ιδρυμάτων τα τελευταία δύο χρόνια, το θέμα της διαχείρισης των οικονομικών τους και της απλοποίησης στη διαχείριση των αποθεματικών τους. Ετσι τώρα οι διοικήσεις των ΑΕΙ θα μπορούν να χρησιμοποιούν ως και το 40% των κονδυλίων των λογαριασμών έρευνας για τη χρηματοδότηση των λειτουργικών αναγκών τους.

Να σημειωθεί ότι στο παρελθόν οι διοικήσεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων είχαν φθάσει στα δικαστήρια και είχαν απειληθεί οι προσωπικές τους περιουσίες επειδή χρησιμοποίησαν τα κονδύλια αυτά (τα οποία επιτρεπόταν να διατεθούν αυστηρά και μόνο για την έρευνα) για την κάλυψη λειτουργικών τους αναγκών σε περιόδους υποχρηματοδότησής τους.

Τα κολέγια

Κρίσιμη είναι και η επέκταση του νόμου περί αναγνώρισης των πτυχίων των κολεγίων που λειτουργούν στη χώρα μας και αποτελούν παραρτήματα ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, η οποία έχει προκαλέσει ήδη την οξύτατη αντίδραση της Ομοσπονδίας των καθηγητών ΑΕΙ (ΠΟΣΔΕΠ).

Με τα σχετικά άρθρα προστίθεται στην ελληνική νομοθεσία ο όρος «επαγγελματική ισοδυναμία», ο οποίος αφορά τα επαγγέλματα που δεν είναι ακόμη νομοθετικά κατοχυρωμένα στη χώρα μας (π.χ. Διοίκηση Επιχειρήσεων, Πληροφορική, Μάρκετινγκ, Δημοσιογραφία κ.ά.).

Οπως ορίζει ο νόμος, οι πτυχιούχοι αντίστοιχων επαγγελμάτων με πτυχία κολεγίων που αποτελούν παραρτήματα ευρωπαϊκών πανεπιστημίων και σπουδές στην Ελλάδα, θα μπορούν να πάρουν επαγγελματική ισοτιμία, να έχουν δηλαδή τα ίδια ακριβώς δικαιώματα στην αγορά εργασίας με τους κατόχους πτυχίων ελληνικών πανεπιστημίων αντίστοιχων ειδικοτήτων.

Πρόκειται για συνέχεια του αρχικού νόμου περί «αναγνώρισης» των κολεγίων που έδινε την αντίστοιχη επαγγελματική ισοτιμία στους πτυχιούχους των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων στη χώρα μας (γιατροί, νομικοί, μηχανικοί κ.λπ.).


Οι βασικές αλλαγές

Ιδιωτική εκπαίδευση:

- Απελευθερώνονται οι υπηρεσίες εκπαίδευσης και δημιουργούνται ευρύτεροι εκπαιδευτικοί οργανισμοί (μπορούν να συλλειτουργούν σε ίδιους χώρους, αλλά σε διαφορετικές ώρες, σχολεία, φροντιστήρια, ΙΕΚ, προγράμματα διά βίου εκπαίδευσης για ενηλίκους)

- Μία και μοναδική άδεια στη βάση νέων κτιριολογικών προδιαγραφών θα δίνεται από το καλοκαίρι του 2013 σε ιδιωτικούς φορείς εκπαίδευσης (ενοποιούνται άδεια ίδρυσης και άδεια λειτουργίας)

- Επανέρχεται ο όρος «κολέγια» και ρυθμίζονται τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων των μη νομοθετικώς ρυθμιζομένων επαγγελμάτων. Σε αυτά αναγνωρίζονται τα επαγγελματικά δικαιώματα πτυχιούχων κολεγίων που αποτελούν παραρτήματα ευρωπαϊκών πανεπιστημίων ως ισότιμα με εκείνα των ελληνικών ΑΕΙ


Τι αλλάζει για τους εκπαιδευτικούς

- Οι εκπαιδευτικοί της δημόσιας εκπαίδευσης θα μετατίθενται πλέον υποχρεωτικά ανά σχολείο όχι με βάση τις αιτήσεις τους, αλλά βάσει των αναγκών που προκύπτουν
- Ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ για την πρόσληψη εκπαιδευτικών θα γίνεται κάθε τρία χρόνια
- Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί που απολύονται από ένα ιδιωτικό σχολείο δεν θα απορροφώνται πλέον αυτόματα σε δημόσιο σχολείο όπως ίσχυε πριν

Τι αλλάζει στα πανεπιστήμια

- «Λύνονται» τα χέρια των διοικήσεων των πανεπιστημίων στη διαχείριση των οικονομικών τους. Θα μπορούν να χρησιμοποιούν κονδύλια της επιτροπής ερευνών για τις λειτουργικές τους ανάγκες
- Προχωρά ταχύτατα το σχέδιο «Αθηνά» για αναδιάρθρωση του χώρου της ανώτατης εκπαίδευσης της χώρας, καθώς ανανεώθηκε ως το καλοκαίρι του 2013 η θητεία του νυν Συμβουλίου της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ) που θα πλαισιώσει τον νέο πρόεδρό της κ. Ευάγγελο Κουφουδάκη

 

Σόιμπλε: Παγκόσμιο καθήκον η μείωση του χρέους

Ζήτησε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική εξυγίανση από την G20
Σόιμπλε: Παγκόσμιο καθήκον η μείωση του χρέους
 
Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική εξυγίανση στις χώρες της G20 ζήτησε την Παρασκευή ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Εν όψει της διάσκεψης των ηγετών των χωρών της Ομάδας των 20 (G20) στο Λος Κάμπος του Μεξικού την Κυριακή και τη Δευτέρα ο Σόιμπλε δήλωσε πως απαιτούνται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική εξυγίανση για να εξασφαλιστεί η εμπιστοσύνη των αγορών και η ανάπτυξη στις χώρες της G20.
Όπως μεταδίδει το Reuters, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών υποστήριξε πως η «μείωση του χρέους είναι ένα παγκόσμιο καθήκον» και κάλεσε τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία να επωμισθούν την ίδια ευθύνη που ανέλαβε η Ευρώπη και να αναλάβουν πρωτοβουλίες προσανατολισμένες στη σταθερότητα.
Ο Σόιμπλε υποστήριξε πως η Ισπανία είναι σε καλό δρόμο με τις μεταρρυθμίσεις και είπε πως βλέπει σημάδια μείωσης των ανισορροπιών, ωστόσο αναφερόμενος στην άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της Ευρωζώνης ξεκαθάρισε πως δεν θα προχωρήσει έως ότου η εποπτεία των τραπεζών γίνει πλήρως λειτουργική.

http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=482147

Πού έπεσαν έξω κυβερνήσεις και τρόικα ή όταν ο σκύλος κυνηγάει την ουρά του

Τρία χρόνια αποτυχίας των μνημονίων - Τι λέει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα
Πού έπεσαν έξω κυβερνήσεις και τρόικα ή όταν ο σκύλος κυνηγάει την ουρά του
 
Σαν το σκύλο που κυνηγάει την ουρά του μοιάζει το αποτύπωμα της οικονομικής πολιτικής για τα τρία χρόνια που πέρασαν με την παρουσία του ΔΝΤ στη χώρα μας.

Το απίθανο έλλειμμα 15% του ΑΕΠ που εμφάνισε η κυβέρνηση Παπανδρέου για το 2009 και οδήγησε στο πρώτο μνημόνιο και το πρώτο πακέτο μέτρων την Ανοιξη του 2010 σε συνδυασμό με την 100% αποτυχία αντιμετώπισης της παραοικονομίας και την άρνηση της πολιτικής των αποκρατικοποιήσεων, πυροδότησαν το φαύλο κύκλο «νέων ελλειμμάτων - νέων μέτρων - βαθύτερης ύφεσης» που συνεχίζεται βυθίζοντας την οικονομία σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδο.

Στην αποτίμηση των πολιτικών των δύο μνημονίων που εφαρμόστηκαν ανεπιτυχώς μέχρι σήμερα, είναι αφιερωμένο ξεχωριστό κεφάλαιο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος σταθερότητας που κατατέθηκε στη Βουλή και στο οποίο επιχειρείται να δοθεί μια απάντηση στο τι έφταιξε για τη αποτυχία των δημοσιονομικών στόχων και οδήγησε στην ανάγκη ενός νέου ακόμη πιο σκληρού μνημονίου για την περίοδο 2013 - 2016, το οποίο θα κληθεί να ψηφίσει η Βουλή.
Σ΄αυτό, το τεχνικό κείμενο, δεν προκύπτει η απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα «πώς θα βγούμε από την κρίση» αλλά περιγράφεται ανάγλυφα πώς βυθιστήκαμε σ΄αυτή. Αξιοσημείωτο είναι ότι το 2010 κι ενώ βρισκόμαστε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας οι πρωτογενείς δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού αυξήθηκαν κατά 4,66 δισ. ευρώ(!) ενώ το 2011 τα νέα μέτρα και η αβεβαιότητα περί παραμονής ή εξόδου από το ευρώ οδήγησαν στη συρρίκνωση της οικονομίας κατά 7,1% προκαλώντας έκρηξη της ανεργίας.
Εφέτος η ανεργία, το κύμα συνταξιοδοτήσεων και η συρρίκνωση για τρίτη χρονιά του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων οδηγούν σε βαθύτερο σημείο την οικονομία και σε αποτυχία το τελευταίο πρόγραμμα παρ΄ότι αυτό υπογράφηκε και ψηφίστηκε από την κυβέρνηση Παπαδήμου μόλις τον περασμένο Μάρτιο.
Αναλυτικά οι ειδικοί προσέγγισαν το θέμα ως εξής:
2010: Υφεση 4,9%, έλλειμα 9,1%

«Το έτος 2010 παρουσιάστηκε σημαντική απόκλιση στην εκτέλεση του Προϋπολογισμού Κεντρικής Κυβέρνησης, παρά τα μισθολογικά και άλλα δημοσιονομικά μέτρα που ελήφθησαν κατά το έτος αυτό για την μείωση των δαπανών και την αύξηση των εσόδων (έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ -10,7% έναντι προϋπολογισθέντος -9,1%).
Από τεχνικής άποψης, η ανωτέρω απόκλιση οφείλεται:
• στην υστέρηση των εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού κατά 3.601 εκατ. ευρώ,
• στην αύξηση των πρωτογενών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού κατά 4.665 εκατ. ευρώ,
• στην υστέρηση των εσόδων του ΠΔΕ, λόγω των μειωμένων εισροών από την ΕΕ κατά 759 εκατ. ευρώ,
• στη μείωση των δαπανών του ΠΔΕ κατά 1.846 εκατ. ευρώ,
• στην αρνητική επίδοση των άλλων υποτομέων της Γενικής Κυβέρνησης κατά 1.465 εκατ. ευρώ,
• στην αρνητική επίδραση της αναθεώρησης του ΑΕΠ προς τα κάτω κατά 3,9% σε ονομαστικούς όρους, λόγω της ύφεσης».
2011: Υφεση 7,1% - ανεργία στο 17,3%
«Οι δημοσιονομικές προβλέψεις για το κλείσιμο του έτους 2011 καταρτίστηκαν ή αναθεωρήθηκαν, με Νόμο, τρεις φορές. Την πρώτη φορά με τον προϋπολογισμό του Δεκεμβρίου του 2010, τη δεύτερη φορά τον Ιούνιο του 2011 με την ψήφιση του ΜΠΔΣ και την τρίτη φορά το Νοέμβριο του 2011 με την αναθεώρηση του ΜΠΔΣ. Ο λόγος για τις συνεχείς αυτές αναθεωρήσεις ήταν η μεγάλη ύφεση στην οποία βυθίστηκε η ελληνική οικονομία που έφθασε το -6,1% σε ονομαστικούς όρους του ΑΕΠ (7,1% σε σταθερές τιμές).
Η απόκλιση μεταξύ του ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης το 2011 που ανήλθε σε -9,4% σε σύγκριση με το στόχο του ΜΠΔΣ του Ιουνίου 2011 (-7,3%), έφθασε τις 2,1 ποσοστιαίες μονάδες.
Συγκρινόμενη με το στόχο του αναθεωρημένου ΜΠΔΣ του Νοεμβρίου του 2011 που ήταν 9,0% η απόκλιση ήταν 0,4%, που οφείλεται κυρίως στη μεγάλη μείωση του ΑΕΠ.
Η φιλόδοξη δημοσιονομική προσπάθεια των 28,4 δισ. ευρώ που προέβλεπε το ΜΠΔΣ του Ιουνίου του 2011 είχε ιδιαίτερα εμπροσθοβαρή χαρακτήρα (23,7% των συνολικών μέτρων λήφθηκαν το 2011) με αποτέλεσμα την επιβράδυνση της οικονομίας και την κατακόρυφη αύξηση του ποσοστού ανεργίας στο 17,3%, σε σύγκριση με 12,5% το 2010.
Επίσης μειώθηκαν τα φορολογικά έσοδα και οι ασφαλιστικές εισφορές σημαντικά έναντι των προβλεπομένων, ενώ μειώθηκε και η επίδοση των υπόλοιπων υποτομέων της Γενικής Κυβέρνησης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat το 2011, η Ελλάδα εμφάνισε το δεύτερο μεγαλύτερο έλλειμμα στην ΕΕ (-9,4%) μαζί με την Ισπανία, με την Ιρλανδία να εμφανίζει το υψηλότερο (-13,4%) και να ακολουθεί τρίτο το Ηνωμένο Βασίλειο (-8,0%)».

2012: Υφεση 7%, ανεργία στο 25%
«Οι δημοσιονομικές προβλέψεις για το κλείσιμο του έτους 2012 επίσης καταρτίστηκαν ή αναθεωρήθηκαν, με Νόμο, δύο φορές. Την πρώτη φορά με τον Προϋπολογισμό που ψηφίστηκε το Δεκέμβριο του 2011 και τη δεύτερη φορά το Φεβρουάριο του 2012 με τη ψήφιση του Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού. Ο λόγος για τις συνεχείς αυτές αναθεωρήσεις ήταν η μεγάλη ύφεση στην οποία βυθίστηκε η ελληνική οικονομία που έφθασε το -7,0% σε ονομαστικούς όρους του ΑΕΠ.
Στόχος του Προϋπολογισμού του 2012 ήταν η συνέχιση της δραστικής μείωσης του πρωτογενούς ελλείμματος Γενικής Κυβέρνησης, στο πλαίσιο ενός αρχικά ιδιαίτερα φιλόδοξου Μεσοπρόθεσμου Σχεδίου Δημοσιονομικής Προσαρμογής και οικονομικής ανάπτυξης που αποσκοπούσε στη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος Γενικής Κυβέρνησης ύψους 4,5% του ΑΕΠ το 2014. Κύριοι άξονες της προσπάθειας για την επίτευξη του παραπάνω στόχου ήταν ο περαιτέρω εξορθολογισμός των δαπανών και η μεγαλύτερη απόδοση των κρατικών πόρων.
Στην πράξη, αποδείχτηκε ότι η πολύ βαθύτερη ύφεση έκαναν τον αρχικό στόχο για το 2012 ανεδαφικό, επαναπροσδιορίζοντάς τον σε -1,5% του ΑΕΠ.

Επιπλέον, η συνεχιζόμενη ύφεση, η οποία ήταν υπερδιπλάσια της προβλεφθείσας στον Προϋπολογισμό του 2012, επηρεάζει δυσμενώς τα φορολογικά έσοδα και τις ασφαλιστικές εισφορές και αυξάνει τις κοινωνικές παροχές του κράτους π.χ. επιδόματα ανεργίας.
Η παραπάνω αρνητική τάση οδήγησε σε μια σειρά από παρεμβάσεις στήριξης των φορολογικών εσόδων εντός του 2012, όπως:
• τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης μέσω της μείωσης του αφορολόγητου ορίου στο εισόδημα των φυσικών προσώπων από 12.000 σε 5.000 ευρώ και τον περιορισμό φοροαπαλλαγών και εκπτώσεων φόρου,
• την κατάργηση της έκπτωσης φόρου εισοδήματος κατά 10% πλέον του αφορολόγητου ορίου με την συγκέντρωση επιπλέον αποδείξεων,
• την επέκταση των τεκμηρίων φορολόγησης για το σύνολο των φορολογούμενων,
• τη συνεχιζόμενη είσπραξη της ειδικής εισφοράς κοινωνικής αλληλεγγύης στα φυσικά πρόσωπα, του τέλους επιτηδεύματος στους ελεύθερους επαγγελματίες και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας που έχουν θεσμοθετηθεί από το 2011, • την εξίσωση από τον Οκτώβριο του 2012 του συντελεστή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο πετρέλαιο (diesel) θέρμανσης και κίνησης στο 80% του ΕΦΚ του πετρελαίου (diesel) κίνησης που ίσχυε μέχρι την 15η Οκτωβρίου 2012.
Σε όρους εσόδων και δαπανών Προϋπολογισμού Γενικής Κυβέρνησης η απόκλιση από τους στόχους που είχε θέσει ο Συμπληρωματικός Προϋπολογισμός για το 2012 μπορεί να αναλυθεί ως εξής:
Από το σκέλος των εσόδων και συγκεκριμένα από τις μειωμένες κατά 4.115 εκατ. ευρώ (2,1% του ΑΕΠ), εκτιμήσεις πραγματοποιήσεων εσόδων σε ταμειακή βάση σε σχέση με τις αντίστοιχες εκτιμήσεις 2012 του Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού.

Βασικοί παράγοντες αυτής της αναθεώρησης είναι:
• Οι χαμηλότερες εισπράξεις φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων σε σχέση με τις εκτιμώμενες για το 2012 κατά την κατάρτιση του συμπληρωματικού προϋπολογισμού, καθώς η δυνατότητα που δόθηκε στους φορολογούμενους να πληρώσουν σε 7 δόσεις τον φόρο εισοδήματος είχε ως αποτέλεσμα την μεταφορά ποσών στο πρώτο δίμηνο του 2013. Επιπλέον, μέρος της εκτιμώμενης θετικής επίπτωσης της μείωσης του αφορολόγητου ορίου για το εισόδημα των φυσικών προσώπων στις 5.000 ευρώ αποτυπώνεται τελικά με την μορφή μειωμένων επιστροφών φορολογικών εσόδων.
• Οι σημαντικά μειωμένες εισπράξεις φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, λόγω της επίπτωσης της συνεχιζόμενης ύφεσης στα αποτελέσματα των νομικών προσώπων.
• Η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην έναρξη της είσπραξης του φόρου εισοδήματος έτους 2012 και η επέκταση της πληρωμής του σε 5 δόσεις, με αποτέλεσμα σημαντικό μέρος αυτού να εισπραχθεί εντός του 2013.
• Η σημαντική υστέρηση των εισπράξεων του ΦΠΑ, λόγω της συρρίκνωσης της οικονομικής δραστηριότητας, της μειωμένης φορολογικής βάσης στο 2012 και της προς τα κάτω αναθεώρησης των μακροοικονομικών δεικτών, οδηγεί σε καθοδική προσαρμογή των προβλέψεων 2012 κατά 597 εκατ. ευρώ σε σχέση με το Συμπληρωματικό Προϋπολογισμό.
• Οι χαμηλότερες του αναμενόμενου εισπράξεις μη φορολογικών εσόδων.
Από το σκέλος των δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού μικρή σχετικά απόκλιση εκτιμάται ότι θα έχουν οι δαπάνες για κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη καθώς και οι λειτουργικές δαπάνες.
Παρ' όλα αυτά μεγάλες αποκλίσεις εκτιμώνται στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης (-1.070 εκατ. ευρώ) που οφείλονται στις μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές και στη χαμηλή εισπραξιμότητά τους, καθώς και στην αυξημένη παροχή επιδομάτων ανεργίας, λόγω της παρατεταμένης ύφεσης. Για τους ίδιους λόγους σχετικά μειωμένα είναι και τα αποτελέσματα των ΔΕΚΟ».
 

Ελί Κοέν: «Δεν είναι του ευρώ η κρίση, αλλά της διακυβέρνησης»

Σημαντική ομιλία του γνωστού οικονομολόγου στο Γαλλικό Ινστιτούτο
Ελί Κοέν: «Δεν είναι του ευρώ η κρίση, αλλά της διακυβέρνησης»
 
Mια βαρυσήμαντη διάλεξη με θέμα «Ευρώ: Μια κρίση διακυβέρνησης» έδωσε, τη Δευτέρα 29 Οκτωβρίου, στο αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου ο διακεκριμένος Γάλλος οικονομολόγος Ελί Κοέν.

Η εκδήλωση έγινε σε συνεργασία με το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), ο πρόεδρος του οποίου, καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης, παρουσίασε το διακεκριμένο ομιλητή, συζήτησε μαζί του και συντόνισε το διάλογο με το κοινό που ακολούθησε.

Όπως επισήμανε ο κ. Κοέν, η σημερινή πρωτόγνωρη κρίση δεν πρέπει να θεωρείται «κρίση του ευρώ», αφού το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα παραμένει ισχυρό και η ισοτιμία του με το δολάριο είναι καλύτερη σήμερα σε σχέση με την εποχή που καθιερώθηκε.

Δεν θα πρέπει, επίσης, να ορίζεται ως «κρίση χρέους» γιατί το μέγεθος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους της ευρωζώνης είναι κατώτερο από τα αντίστοιχα αμερικανικά, ιαπωνικά ή βρετανικά μεγέθη. Δεν είναι, τέλος, «κρίση ανταγωνιστικότητας», αφού το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της ευρωζώνης είναι σχεδόν ισοσκελισμένο.

Είναι, πάνω και πέρα απ' όλα αυτά, μια σοβαρή κρίση διακυβέρνησης η οποία αποκαλύπτει τον προβληματικό θεσμικό σχεδιασμό του Μάαστριχτ και έχει ως οικονομικό υπόβαθρο την απόκλιση ανάμεσα στις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών του Βορρά και του Νότου. Είναι επιτατική ανάγκη, λοιπόν, να ξανασκεφτούμε την αρχιτεκτονική των θεσμών της ευρωζώνης.

Διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), και μέλος του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών του Sciences Po Paris (CEVIPOF), ο Ελί Κοέν, είναι συγγραφέας πολλών άρθρων και έργων όπως του Nouvel age du capitalisme (2009), και του Penser la crise (2010), στο οποίο προτείνει εφικτά σενάρια εξόδου από την κρίση, καθώς και την αξιολόγηση νέων προσπαθειών ρύθμισης και τη μέτρηση των κινδύνων που επηρεάζουν τις οικονομίες μας.

Η διάλεξη του Ελί Κοέν ήταν ενταγμένη στον κύκλο των εκδηλώσεων με τίτλο «ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ 2012 - Διακυβέρνηση, ανάπτυξη, ανταλλαγές: Μήπως πρέπει να ξανασκεφτούμε τα πάντα;» που διοργανώνει φέτος το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών σε πολλές ελληνικές πόλεις, σε συνεργασία με άλλους φορείς.
 

Α. Ανδρεάδης: Μόνο με ιδιώτες η «Marketing Greece»

Η εταιρεία προώθησης του εκληνικού τουρισμού θα έχει μετοχικό κεφάλαιο 1,2 εκατ. ευρώ
Α. Ανδρεάδης: Μόνο με ιδιώτες η «Marketing Greece»
Στο 11ο Συνέδριο του ΣΕΤΕ «Τουρισμός & Ανάπτυξη» συζητήθηκαν και διερευνήθηκαν οι τρόποι συνεργασίας του ιδιωτικού τομέα με το Υπουργείο Τουρισμού/ΕΟΤ και τις Περιφέρειες.
 
Την πρόθεση του ιδιωτικού τομέα να χρηματοδοτήσει με ίδια μέσα την εταιρία μάρκετινγκ του ελληνικού τουρισμού «Marketing Greece», στην οποία σχεδιαζόταν αρχικά να συμμετέχει και το Δημόσιο με ποσοστό 30%, ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) κ. Α. Ανδρεάδης.

«Δεν χρειάζεται το Δημόσιο να βάλει χρήματα. Θα τα βάλει όλα ο ιδιωτικός τομέας»,
δήλωσε ο ίδιος στη διάρκεια του 12ου Συνεδρίου του Συνδέσμου «Marketing Greece - αναδεικνύοντας και προβάλλοντας την ποιοτική ταυτότητα της σύγχρονης Ελλάδας» την Τρίτη, απευθύνοντας πρόσκληση να συμμετέχουν στο σχήμα το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΞΕΕ) και η Ενωση Εταιρειών Διαφήμισης και Επικοινωνίας Ελλάδος (ΕΔΕΕ).
Στόχος είναι η εταιρία να έχει ξεκινήσει το πρώτο τρίμηνο του 2012 και να είναι σε πλήρη ανάπτυξη το 2014. Για τη χρηματοδότηση θα γίνει Roadshow με στόχο να συγκεντρωθεί ελάχιστο μετοχικό κεφάλαιο 1,2 εκατ. ευρώ, ενώ η επιδιωκόμενη σύνθεση θα είναι ο ΣΕΤΕ με ποσοστό 60% - 65%, το ΞΕΕ με 30% και η ΕΔΕΕ με 5% - 10%. Η τροποποίηση του σχήματος θα πρέπει να γίνει με νέα ρύθμιση. Το Διοικητικό Συμβούλιο θα είναι περίπου διπλάσιο από τα εννέα μέλη που προβλεπόταν, καθώς σε αυτό θα συμμετέχουν εκπρόσωποι κλαδικών φορέων ενώ η εταιρία θα στελεχωθεί με δέκα άτομα.
Την ανάγκη συνεργιών και συνεργασίας επιβεβαίωσε ο γενικός γραμματέας του ΕΟΤ κ. Ν. Καραχάλιος, εστιάζοντας κυρίως στις εμπορικές δραστηριότητες, τις οποίες ο Οργανισμός δεν μπορεί να υποστηρίξει, εξαιτίας του Προεδρικού Διατάγματος 113. Την ίδια ώρα τόνισε ότι «ο ΕΟΤ δεν είναι ο ΕΟΤ που θέλουμε» και πρόσθεσε ότι ο Οργανισμός «ή θα αλλάξει ή δεν θα έχει νόημα ύπαρξης», δίνοντας χρονικό περιθώριο ενός χρόνου για την απαραίτητη αναδιοργάνωση. Επανέλαβε επίσης την πρόταση για ημι-μόνιμο γενικό γραμματέα με θητεία τριών έως πέντε ετών.
Θετική στην πρόσκληση του ΣΕΤΕ ήταν η ανταπόκριση της ΕΔΕΕ, με τον πρόεδρό της κ. Δ. Μαύρο να επισημαίνει την ανάγκη για θεματική προβολή, εκτιμώντας ότι η μελέτη Bordas, για το Σχέδιο Μάρκετινγκ του Ελληνικού Τουρισμού μπορεί να αποτελέσει τη βάση. Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΞΕΕ κ. Γ. Τσακίρης υπογράμμισε ότι θα εξετάσει πολύ σοβαρά την πρόταση του ΣΕΤΕ, θέτοντας ως προϋπόθεση να υπάρχουν ξεκάθαροι ρόλοι «χωρίς επικαλύψεις και ανταγωνισμούς» σε σχέση με τον ΕΟΤ και το αντικείμενο να εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος. Υπέρ της συλλογικής συμμετοχής και της διακομματικής συναίνεσης στη στρατηγική, με συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων, τάχθηκε ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ) κ. Κ. Λαμπρινόπουλος.
Στο πλαίσιο του καθορισμού του ρόλου και της λειτουργίας της εταιρίας, προβλέπεται να υπογραφεί «Μνημόνιο κατανόησης» μεταξύ του ΣΕΤΕ του υπουργείου Τουρισμού, του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) και του ΞΕΕ, εφ' όσον συμμετέχει, το οποίο θα ξεκαθαρίζει τις «γκρίζες ζώνες». «Θα περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή για να συμμετέχει το Δημόσιο όταν έχει τα χρήματα», σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ, προσθέτοντας ότι «έως τότε θα δουλέψουμε στενά για να κάνουμε πράγματα που ο ΕΟΤ δεν μπορεί να κάνει». Η εταιρία, που αποτελεί στόχο του ΣΕΤΕ από τον Δεκέμβριο του 1997, θα ξεκινήσει με τη δημιουργία ενός website που θα παρέχει πλήρη εμπορική παρουσίαση της χώρας, πωλήσεις τουριστικών υπηρεσιών και κέντρο τύπου, ενώ παράλληλα θα χτιστεί και ένα δίκτυο δημοσίων σχέσεων σε βασικές αγορές όπως Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ελβετία, Αυστρία, Βέλγιο, ΗΠΑ και Ρωσία.

«Οι πρώτοι μήνες θα είναι κρίσιμοι»,
υπογράμμισε ο κ. Ανδρεάδης, υποστηρίζοντας ότι μέσα σ' αυτό το διάστημα θα φανεί η αποτελεσματικότητα του εργαλείου και η σχέση με τον ΕΟΤ και το υπουργείο.
Νωρίτερα η Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας κυρία Μαρία Δαμανάκη υπογράμμισε ότι «η τουριστική βιομηχανία στην Ελλάδα είναι το όχημα που μπορεί να μας οδηγήσει στην ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια».
Αναφερόμενη στις ενέργειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αναθεώρηση των διαδικασιών θεωρήσεων εισόδου εξέφρασε την πεποίθηση ότι «θα πετύχουμε το 2013 μια απλούστευση των διαδικασιών για τη βίζα», επισημαίνοντας τα οφέλη για τον ελληνικό τουρισμό από την πολιτική εφαρμογή προσωρινών μέτρων που εφαρμόστηκαν το καλοκαίρι. Η ίδια πρόσθεσε ότι έως το 2020 ο τουριστικός τομέας στην Ευρώπη μπορεί να αναπτύσσεται με ρυθμό 3% - 5% τον χρόνο και εστίασε στην πολιτική ανάπτυξης από τη θάλασσα («γαλάζια ανάπτυξη»), καθώς μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2013 η Επιτροπή θα προχωρήσει σε Ανακοίνωση - Πλαίσιο για τον Θαλάσσιο και Παράκτιο Τουρισμό, με αντίστοιχη χρηματοδοτική στήριξη. Στην ίδια κατεύθυνση αναφέρθηκε στη συνεργασία Αδριατικής - Ιονίου και την προοπτική κοινής προώθησης τουριστικών πακέτων στην περιοχή, με συνέργιες τόσο μεταξύ κρατών αλλά και περιφερειών.
Κλείνοντας το συνέδριο η υπουργός Τουρισμού κυρία Ολγα Κεφαλογιάννη επισήμανε την «επείγουσα ανάγκη» για έναν «νέο ΕΟΤ» προσθέτοντας ότι «προχωρούμε σε ριζική αναδιάρθρωση του Οργανισμού με στόχο την καλύτερη λειτουργία του», με αναδιοργάνωση των γραφείων εξωτερικού και τον εκσυγχρονισμό της ελεγκτικής διαδικασίας των τουριστικών επιχειρήσεων. Αναφερόμενη στη συνεργασία με τον ΣΕΤΕ σημείωσε ότι «θα πρέπει να χτίσουμε μια νέα σχέση συνεργασίας» και «το αμέσως επόμενο διάστημα ΣΕΤΕ, ΕΟΤ και υπουργείο, θα προσδιορίσουμε με ακρίβεια τα πεδία συνεργασίας και το κατάλληλο σχήμα που θα εξυπηρετεί τους σκοπούς μας», ενώ προανήγγειλε τη νέα επικοινωνιακή στρατηγική της χώρας, η οποία θα παρουσιαστεί την Τετάρτη.
 

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Δάνειο και επενδύσεις στην Ελλάδα διαπραγματεύεται η ΕΤΕπ


Το αποκάλυψε σε συνέντευξή του ο αντιπρόεδρός της Βίλχελμ Μόλτερερ
Δάνειο και επενδύσεις στην Ελλάδα διαπραγματεύεται η ΕΤΕπ
O αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Βίλχελμ Μόλτερερ

Τη διαπίστωση ότι οι Ελληνες επανακτούν ανταγωνιστικότητα σε πολλούς τομείς κάνει ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ), ο αυστριακός πρώην αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών Βίλχελμ Μόλτερερ, σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Kleine Zeitung», την Παρασκευή.

Οπως παρατηρεί, η ΕΤΕπ είναι σε θέση να κάνει μια τέτοια αξιολόγηση, καθώς δραστηριοποιείται ήδη επί πολύ μακρόν και σε πολλές χώρες, στη χρηματοδότηση-πλαίσιο για την οικονομία τους και για τις υποδομές τους.

Προσθέτει, δε, πως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων διαπραγματεύεται αυτή τη στιγμή ένα μεγάλο δάνειο-πλαίσιο για επιχειρήσεις και επενδύσεις στην Ελλάδα.

Απαντώντας στην ερώτηση αν υπάρχουν φόβοι ότι τα χρήματα που δίνονται στους Ελληνες θα χαθούν ο κ. Μόλτερερ επισημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων δεν χαρίζει χρήματα, αλλά στηρίζει όλες εκείνες τις δραστηριότητες που και νόημα έχουν και αναγκαίες είναι.

«Είμαστε τράπεζα και παίρνουμε πίσω τα χρήματά μας και θα τα πάρουμε και στην περίπτωση της Ελλάδας»,
 σημειώνει χαρακτηριστικά ο αντιπρόεδρος της ΕΤΕπ.

Αναφερόμενος στην αντιμετώπιση της κρίσης ο Βίλχελμ Μόλτερερ επισημαίνει ότι χρειάζονται και τα δύο - τόσο η εξυγίανση των δημοσιονομικών, καθώς αποκαθιστά την αξιοπιστία, όσο και η ανάπτυξη και η απασχόληση - διότι μόνον με αυτά όπως λέει, μπορεί να μειωθεί το χρέος.

Κατά την άποψή του, για να υπάρξει γρήγορα ανάπτυξη θα πρέπει η Ευρωπαϊκή Ενωση και τα μέλη της να εξαλείψουν τα εμπόδια στην εσωτερική αγορά, καθώς υπάρχουν χώρες όπου η αγορά εργασίας είναι κατά τέτοιο τρόπο ρυθμισμένη που είναι εχθρική για την ανάπτυξη και δεν προσφέρει ούτε καν θέσεις εργασίας.


Το σκάνδαλο με τις επιδοτήσεις στο υπουργείο Ανάπτυξης


«Δεχόμασταν πιέσεις από πολιτικούς» ομολογούν υπάλληλοι στους ελεγκτές δημόσιας διοίκησης
Το σκάνδαλο με τις επιδοτήσεις στο υπουργείο Ανάπτυξης

«Πιέσεις από πολιτικούς για εξυπηρετήσεις επιχειρηματιών» εξομολογήθηκαν ότι δέχθηκαν υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Ανάπτυξης σε ελεγκτές της δημόσιας διοίκησης που ερευνούν το μεγάλο σκάνδαλο με τις παράνομες κοινοτικές επιδοτήσεις που αποκαλύφθηκε την περασμένη άνοιξη.

Τουλάχιστον τρία στελέχη της αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης Ιδιωτικών Επενδύσεων φέρεται να απέδωσαν τις παράτυπες ενέργειες σε «άνωθεν παρεμβάσεις». Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που έχουν ανακύψει από την έρευνα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, προκύπτει ότι ποσοστό μικρότερο του 10% των εξετασθέντων φακέλων δεν υποκρύπτει παράτυπες ή παράνομες πράξεις. Ακόμη παρουσιάζεται το φαινόμενο ομάδα δέκα τουλάχιστον κρατικών αξιολογητών να συγκεντρώνουν όλο τον «όγκο» των επίμαχων ελέγχων. Επιπλέον, σύμφωνα με νεώτερες πληροφορίες, στην κατοχή συνταξιούχου -ανώτερου στελέχους του υπουργείου Ανάπτυξης- εντοπίσθηκαν σημαντικά περιουσιακά στοιχεία που έχουν μπει στο μικροσκόπιο του ΣΔΟΕ.  Επίσης, έχει εντοπισθεί συμβουλευτικό γραφείο στο κέντρο της Αθήνας, που εξέδιδε μαζικά πλαστές εγγυητικές επιστολές για να ενταχθούν στους φακέλους των επίμαχων επιδοτήσεων.

Αφορμή για την έρευνα που διεξάγει ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Λ. Ρακιτζής,αποτέλεσε η σύλληψη, στις αρχές Μαρτίου 2012, δύο υπαλλήλων του υπουργείου Ανάπτυξης, τη στιγμή που έπαιρναν μίζα ύψους 120.000 ευρώ από τον ιδιοκτήτη ξενοδοχειακής μονάδας στην Αργολίδα, Αρη Μάρκου, προκειμένου να του χορηγηθούν τα 10 εκατ. ευρώ που αφορούσαν την εγκεκριμένη επιχορήγησή του. Δύο μήνες αργότερα, συνελήφθησαν άλλοι δύο υπάλληλοι της ίδιας κρατικής υπηρεσίας που έπαιρναν «μίζα» 10.000 ευρώ, από ξενοδόχο του Ηρακλείου.

Μετά τη σύλληψη των επίορκων υπαλλήλων, ξεκίνησε έρευνα στην αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Ανάπτυξης για την έγκριση κοινοτικών επιδοτήσεων, που απασχολεί συνολικά περί τους 70 υπαλλήλους. Ωστόσο ο έλεγχος επεκτείνεται και σε άλλους, τουλάχιστον 200, κρατικούς υπαλλήλους που χρησιμοποιήθηκαν ως αξιολογητές των φακέλων. Συνολικά ελέγχθηκαν περίπου 3.500 φάκελοι εγκεκριμένων χρηματοδοτήσεων επιχειρήσεων αλλά και άλλοι 1.500 περίπου, που αφορούν απορριφθείσες αιτήσεις.

Το μοναδικό εύρημα των ελέγχων που είχε γνωστοποιηθεί μέχρι τώρα ήταν ο εντοπισμός τεσσάρων ανεξέλεγκτων πλαστών εγγυητικών επιστολών τραπεζών, ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που είχαν ενταχθεί στους φακέλους. Σε πρόσφατο συνέδριο για θέματα ασφαλείας, ο κ. Αθανάσιος Σμυρνής, αναπληρωτής διευθυντής του γραφείου του υφυπουργού Ανάπτυξης κ. Νότη Μηταράκη, επεσήμανε ότι «εντοπίστηκε συμβουλευτικό γραφείο στο κέντρο της Αθήνας που φρόντιζε για την έκδοση πλαστών εγγυητικών επιστολών που γίνονταν δεκτές σε συνεννόηση με επίορκους υπαλλήλους του υπουργείου».

Ομως τα περαιτέρω ευρήματα των ερευνητών της υπόθεσης είναι εντυπωσιακά:
Σύμφωνα με πληροφορίες, στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Ιδιωτικών Επενδύσεων ανέφεραν ότι «ορισμένοι φάκελοι έγιναν δεκτοί ύστερα από το έντονο ενδιαφέρον που εκδήλωσαν υπουργοί και πιέσεις που δέχθηκαν από προϊσταμένους τους». Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι ίδιοι υπάλληλοι επιφυλάχθηκαν να καταθέσουν ενόρκως για αυτές τις παρεμβάσεις.

Ενα άλλο εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο που προέκυψε είναι ότι, ενώ ο νόμος επιβάλει εντός τριών μηνών να ελέγχονται οι συγκεκριμένοι φάκελοι για χρηματοδότηση των ιδιωτικών επενδύσεων, μόνο ένα ποσοστό 10% είχε κριθεί το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα. Για τους υπόλοιπους εφαρμόζονταν παρελκυστικές τακτικές και υπήρχαν χιλιάδες αιτήματα που εξετάζονταν και μετά από ένα ή δύο χρόνια. Κάτι που δείχνει στους ελεγκτές ότι «υπήρχε παρασκήνιο παράνομων συναλλαγών και κάποιοι ζητούσαν στην πορεία... γρηγορόσημο ή μερίδιο από τα κέρδη, όπως συνέβη στην περίπτωση του ξενοδόχου από το Ναύπλιο».

Ενα δεύτερο κρίσιμο συμπέρασμα είναι ότι ενώ ο νόμος επέβαλε όλοι οι φάκελοι να κρίνονται κατά χρονική σειρά κατάθεσης του αιτήματος, σε τουλάχιστον 10% των ελεγχθέντων μέχρι σήμερα περιπτώσεων, αυτό δεν τηρείτο. Ετσι παρουσιαζόταν το φαινόμενο ένας φάκελος που κατατέθηκε στα τέλη του 2007 να ελεγχθεί πολύ αργότερα από ένα άλλο αίτημα επιχορήγησης που είχε διατυπωθεί σε μεταγενέστερο χρόνο.

Επιπλέον από τους ελεγκτές της Δημόσιας Διοίκησης προέκυψε ότι υπήρξαν τουλάχιστον δέκα αξιολογητές που είχαν εξετάσει τα τελευταία χρόνια μέχρι και 100 φακέλους ο καθένας, ενώ υπήρχαν άλλοι που είχαν διερευνήσει τρεις έως τέσσερις. Κανονικά, με βάση τον αριθμό των υποθέσεων και του αριθμού αξιολογητών, ο κάθε ένας από αυτούς θα έπρεπε, κατά μέσο όρο, να ερευνά 20-30 φακέλους. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν κρατικοί λειτουργοί που παρακολουθούν τις έρευνες «έχουμε την εικόνα ότι αυτή η ανισομέρεια και ανισοκατανομή των φακέλων σε αξιολογητές, δεν σχετίζεται με φιλότιμους και εργασιομανείς ή αντίστοιχα... τεμπέληδες αξιολογητές. Είναι φανερό ότι κάποιοι τύχαιναν της προτίμησης του κυκλώματος και ανελάμβαναν την ύποπτη δουλειά».

Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι ελεγκτές του κ. Ρακιντζή έχουν αποκτήσει μια επαρκή εικόνα των σκανδαλωδών ενεργειών στο υπουργείο Ανάπτυξης και έχουν συντάξει μία «κόκκινη» λίστα υπόπτων κρατικών υπαλλήλων αλλά και επενδύσεων για τις οποίες είναι εμφανές ότι υπήρξε λαθροχειρία και παράνομη συναλλαγή.

Σύμφωνα με πληροφορίες, έχει ήδη αρχίσει ο έλεγχος «πόθεν έσχες» και των τραπεζικών λογαριασμών όλων των εν ενεργεία στελεχών, στη συγκεκριμένη υπηρεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, από την Επιτροπή για το Ξέπλυμα Χρήματος υπό τον εισαγγελέα κ. Παναγιώτη Νικολούδη, ενώ έρευνα για συνταξιούχους υπαλλήλους της ίδιας υπηρεσίας πραγματοποιείται από τον ΣΔΟΕ.


Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Μαζάουερ: Η κρίση δεν είναι ελληνική, είναι υποταγή της ΕΕ στις αγορές


Οι έλληνες πολιτικοί αδυνατούν να δώσουν νέα δυναμική, λέει ο ιστορικός
Μαζάουερ: Η κρίση δεν είναι ελληνική, είναι υποταγή της ΕΕ στις αγορές
Ο βρετανός ιστορικός, ειδικός της Ελλάδας και των Βαλκανίων, Μαρκ Μαζάουερ -φωτ.αρχείου [ΧΑΡΗΣ ΑΚΡΙΒΙΑΔΗΣ]

«Η παρούσα κρίση είναι η μεγαλύτερη  από την εποχή της μεταπολίτευσης, καθώς κρίνει και δοκιμάζει τους θεσμούς που επιτεύχθηκαν σε αυτή την χώρα μετά την δικτατορία. Η πρόκληση αφορά όλο το πολιτικό σύστημα και στο κατά πόσον αυτό  μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής», τόνισε συμπερασματικά ο ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ  στην ομιλία του το βράδυ της Τρίτης 23 Οκτωβρίου μιλώντας στο Μέγαρον Μουσικής μπροστά σε δυο (!) γεμάτα αμφιθέατρα και πολύ κόσμο στο φουαγιέ.

Ο ιστορικός Μαζάουερ βρέθηκε στην Αθήνα καλεσμένος της Εταιρείας Συγγραφέων για να τιμηθεί με το ετήσιο βραβείο «Διδώ Σωτηρίου» που απονέμεται σε ξένο ή Έλληνα συγγραφέα που με τη γραφή του αναδεικνύει την επικοινωνία των λαών και των πολιτισμών μέσα από την πολιτισμική διαφορετικότητα. Ο πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων κ. Αλέξης Ζήρας προσφώνησε τον τιμώμενο λέγοντας ότι η βράβευση του Μαζάουερ γίνεται σε μια καίρια στιγμή της Ευρώπης όπου αλλάζουν οι χάρτες των κοινωνιών και των εθνών.

Στην ομιλία του με θέμα ««Το όραμα του Σπινέλι: η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή κρίση» ο Μαρκ Μαζάουερ τόνισε εξ αρχής ότι η κρίση στην Ελλάδα μπορεί να γίνει κατανοητή μόνον ως μια πτυχή της ευρωπαϊκής κρίσης. Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή αναφέρθηκε στην πρόταση Σπινέλι, ο οποίος παρεμβαίνοντας μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο  με το μανιφέστο του Βεντοτένε προσπάθησε να δώσει μια απάντηση στη χρεωκοπία της Κοινωνίας των Εθνών και στον φασισμό προτείνοντας μια διαφορετική ενωμένη, ομοσπονδιακή Ευρώπη. Για τον Σπινέλι η Ενωμένη Ευρώπη θα ήταν ένα εργαλείο αναδιανομής του πλούτου, για έναν κόσμο (όχι σοσιαλιστικό) κατά της ανισότητας που θα έθετε όρια και θα διαχειρίζονταν προς όφελός του τις αγορές. Ο κόσμος αυτός που ονειρευόταν ο Σπινέλι τελείωσε όταν επικράτησε η διεθνοποίηση του κεφαλαίου. Κατά τον Μαρκ Μαζάουερ η απελευθέρωση της κίνησης των κεφαλαίων ευθύνεται για τη σημερινή κρίση. Το Μάαστριχτ επιτάχυνε τις εμπορικές ροές, περιθωριοποίησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και παγίδευσε τα εθνικά νομοθετικά σώματα.  Το σύστημα έγινε χαλαρό, όλα σχεδόν τα κράτη παρέβησαν τους κανόνες και παράλληλα η εξουσία διολίσθησε εκτός Ε.Ε. στους τραπεζίτες και τους οίκους αξιολόγησης. Υπάρχουν ακόμα, είπε, σκοτεινά σημεία για την εποχή που η Ελλάδα μπήκε στην ευρωζώνη. Οι αγορές έγιναν τελικά ένα καζίνο -αν και τα καζίνο είναι καλύτερα ρυθμισμένα.  Αποτέλεσμα το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα να ευημερεί, αλλά όχι και οι ευρωπαϊκοί λαοί.

Σχετικά με τη σημερινή ελληνική κρίση, ο ιστορικός Μαζάουερ είπε ότι δεν έχει βαθιές ρίζες και επιπλέον οι εξηγήσεις που δίνονται δεν είναι πειστικές. Η κρίση δεν είναι ηθική. Και παλιότερα υπήρχε διαφθορά. Δεν είναι ιστορική γιατί αν δει  κανείς τη μεταπολίτευση θα διαγνώσει ότι ήταν ένας θρίαμβος, μια επιτυχία για την ελληνική κοινωνία. Όλοι οι δείκτες ήταν καλοί. Για παράδειγμα ο δημόσιος τομέας είχε μόνον 120.000 υπαλλήλους και λειτουργούσε. Τη δεκαετία του ΄80 φτιάχτηκε ένα κοινωνικό κράτος όταν στην Ευρώπη άρχισαν οι περικοπές και είχε αρχίσει η έλευση του νεοσυντηρητισμού. Η Ευρώπη ζούσε την εποχή του 2004 μέσα στην ευδαιμονία. Πολλοί έλεγαν ότι το ευρωπαϊκό όνειρο έχει αντικαταστήσει το ανάλογο αμερικάνικο. Λίγο μετά αυτό ανατράπηκε, η οικονομική κατάσταση της νότιας Ευρώπης επιδεινώθηκε και άρχισε η λιτότητα.

Σήμερα ο Μαρκ Μαζάουερ σημείωσε ότι υπάρχουν τρεις δρόμοι. Πρώτον. Η  παραίτηση από το χρέος, κάτι που κάποια στιγμή είχε προτείνει ο Στίγκλιτς. Πιστεύει ότι αυτή η λύση θα οδηγήσει σε μεγάλη φτώχεια. Δεύτερον. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για ένα λαϊκό ευρωπαϊκό μέτωπο, για μια άλλη εξουσία. Κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο γιατί δεν βλέπει κανένα ευρωπαϊκό λαό να θέλει να σώσει την Ελλάδα. Τρίτον. Να συνεχιστεί η λιτότητα. Αν και υπάρχει κατανόηση εκ μέρους της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, μέχρι στιγμής, η πρόταση αυτή δεν έχει μέλλον, δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Ο Μαζάουερ διαπιστώνει ότι οι πολιτικοί είναι ανίκανοι να δουν την έξοδο από την κρίση με τρόπο μη κομματικό. Η πολιτική τάξη στην Ελλάδα δεν θέλει να αναλάβει τις ευθύνες της. Αντίθετα ακούσαμε, λέει ο Μαζάουερ,  ότι « μαζί τα φάγαμε», κάτι πολύ προσβλητικό. Δεν τα φάγαμε μαζί, κάποιοι έφαγαν πάρα πολλά, κάποιοι καθόλου. Η φράση αυτή ήταν μια υπεκφυγή της πολιτικής ελίτ να αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν μπορεί πια να καθοδηγήσει την κοινωνία. Κατηγορεί τους άλλους, χωρίς η ίδια να κάνει τίποτα.

Οι πολιτικοί πρέπει να αποδεχθούν ότι χρειάζεται μια νέα πορεία , να αποφύγουν τις κορώνες και να συνεργαστούν για μια νέα πολιτική. Υπάρχει μια ρητορεία από αριστερά και δεξιά που εμποδίζει τις πολιτικές πρωτοβουλίες. Χρειάζεται ένας κυβερνητικός πλουραλιστικός πολιτικός συνασπισμός που να οδηγήσει τη χώρα μπροστά. Στις ερωτήσεις που έγιναν από το κοινό τόνισε ότι οι έλληνες πρέπει να εκμεταλλευθούν όσα κατακτήσανε από τη μεταπολίτευση και μετά, να στεριώσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς, να μπουν σε  μια νέα φάση πιο δυναμική και με ουσιαστικό λόγο. Να μην περιμένουν τα πάντα απέξω, να πάρουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες ανόρθωσης της κοινωνίας.  Όσο  για τη βία και την άνοδο της Χρυσής Αυγής τόνισε ότι σήμερα στην Ελλάδα η διαχωριστική γραμμή δεν είναι ανάμεσα σε έγχρωμους και λευκούς αλλά ανάμεσα σε αυτούς που είναι κάτω των 25 ετών και τους υπόλοιπους  που είναι άνω των 25.




Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

«Ραντεβού» μετά το Μνημόνιο δίνουν οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ


Μεγάλη απόσταση Κουμουνδούρου - Αριστερού Ρεύματος για τη φυσιογνωμία του υπό διαμόρφωση κόμματος
«Ραντεβού» μετά το Μνημόνιο δίνουν οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ
Μεγάλες είναι οι διαφορές των κκ. Τσίπρα και Λαφαζάνη σε ό,τι αφορά την ταυτότητα και τη στρατηγική του υπό διαμόρφωση ενιαίου κόμματος

Ραντεβού για τις επόμενες εβδομάδες και με το βλέμμα στραμμένο στις εξελίξεις που σχετίζονται με την χρηματοδότηση της Ελλάδας, την ψήφιση των μέτρων και τις συνολικότερες αποφάσεις για το μέλλον της Ευρώπης, έδωσαν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο οι κυρίαρχες δυνάμεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πραγματικότητα, η συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ αποτέλεσε ένα ακόμη «επεισόδιο» στην εσωτερική συζήτηση και διαμάχη των συνιστωσών, περί της ταυτότητας και της στρατηγικής του υπό διαμόρφωση ενιαίου κόμματος, που ο κ. Αλ. Τσίπρας φιλοδοξεί να παρουσιάσει στα μέσα της ερχόμενης Ανοιξης.
Παρά το γεγονός ότι για ακόμη φορά δεν κλιμακώθηκαν εντάσεις και δεν εκδηλώθηκαν αντιπαραθέσεις, κατέστη σαφές ότι αλλού «κοιτούν» οι ομάδες στελεχών που συντάσσονται με το Αριστερό Ρεύμα και τον κ. Π. Λαφαζάνη και αλλού εκείνοι που έχουν πλαισιώσει τον κ. Τσίπρα.
Για τους μεν, που κατέθεσαν και δική τους πρόταση (όχι «αντιεισήγηση» όπως διευκριζόταν) για την διακήρυξη του νέου κόμματος, η Ευρώπη δεν συνιστά αυτοσκοπό, κατά τη γνώμη τους δεν σώζεται και δεν μεταρρυθμίζεται, παρά μόνο ανατρέπεται εκ θεμελίων και επαναπροσδιορίζεται. Για τους δε, η μάχη πρέπει να δοθεί εντός Ευρώπης, ώστε να αποκρουστεί ο νεοφιλελευθερισμός και η Γερμανική ηγεμονία.

Φανερό το χάσμα
Το κείμενο του Αριστερού Ρεύματος, το οποίο τέθηκε σε ψηφοφορία και μειοψήφισε, περιλαμβάνει αρκετά σαφείς τοποθετήσεις, που χαρακτηρίζουν παραδοσιακές θέσεις στελεχών όπως ο κ. Λαφαζάνης και είναι ενδεικτικές του χάσματος που υπάρχει με την ηγεσία και πιθανόν να αποδειχθεί καθοριστική παράμετρος για τις επικείμενες εξελίξεις.
Π.χ. σημειώνεται μεταξύ των άλλων στο κείμενο που κατέθεσε το Ρεύμα, ότι «εμμένει στις θέσεις τις οποίες πολλές φορές έχει διατυπώσει στα συλλογικά όργανα του κόμματος σε σχέση με την διέξοδο από την κρίση και ειδικότερα σε σχέση με το χρέος, την ευρωζώνη και συνολικότερα την Ε.Ε» και πως πάντως «το Αριστερό Ρεύμα, παρά τις διαφορές, σέβεται τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν επιλέγει την έξοδο από την ευρωζώνη», ένας υπαινιγμός σαφής για το ενδεχόμενο να αποχωρήσει η χώρα από το ευρώ.

«Ακύρωση μνημονίου σημαίνει διακοπή χρηματοδότησης»
Παρά ταύτα, στις θέσεις του υπάρχει μία ρητή αναφορά στο ότι «η ακύρωση σε κάθε περίπτωση των μνημονίων από πλευράς μιας κυβέρνησης της Αριστεράς όσο και η εφαρμογή ενός νέου αντιμνημονιακού προοδευτικού προγράμματος αλλά και η ανυποχώρητη προσπάθεια για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, ενδεχομένως να επιφέρουν την αναστολή ή και διακοπή της τροϊκανής χρηματοδότησης», - κάτι που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί ή σε κάθε περίπτωση δεν υιοθετεί.
Προστίθεται δε στην ίδια θέση ότι «σε μια τέτοια περίπτωση η συνέχιση της εφαρμογής του αντιμνημονιακού προοδευτικού προγράμματος μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, θα συνεπιφέρει μοιραία τη σφοδρή άμεση σύγκρουση με τους ιδιώτες και τους θεσμικούςπιστωτές και τους μηχανισμούς της ευρωζώνης».
Υπό αυτήν την έννοια, το Αριστερό Ρεύμα κατέδειξε ότι κινείται με διαφορετικό γνώμονα από εκείνον τον κ. Τσίπρα, ο οποίος προσδοκά και σχεδιάζει την δημιουργία μία μεγάλης δημοκρατικής παράταξης της Αριστεράς, εντός όμως ευρωπαϊκού πλαισίου.

«Η Ευρώπη δεν μεταρρυθμίζεται, μόνο ανατρέπεται»
Όπως επισημαίνεται στην διακήρυξη του Ρεύματος, «η Ε.Ε. ως ιδιαίτερα προωθημένη υπερεθνική, υπό την Γερμανική ηγεμονία, συμμαχία των κυρίαρχων πολιτικών ελίτ και μερίδων του κεφαλαίου, δεσμευμένη θεσμικά και ουσιαστικά στον επιθετικό νεοφιλελευθερισμό και τη συντονισμένη εξουθένωση της εργατικής τάξης κάθε ευρωπαϊκής χώρας, δεν μεταρρυθμίζεται ούτε «επαναθεμελιώνεται» αλλά μόνο ανατρέπεται, στην προοπτική μιας νέας προοδευτικής και σοσιαλιστικής Ευρώπης».
Επιπλέον επισημαίνεται δε πως «η αναγκαία ανατροπή της Ε.Ε. δεν μπορεί να προκύψει ταυτόχρονα στην ΕΕ ως σύνολο αλλά θα προέλθει από την ικανότητα και δυνατότητα μια χώρας ή ομάδας χωρών να σπάσουν το φαύλο κύκλο και να ανοίξουν προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους σε σύγκρουση με την ευρωζώνη και την Ε.Ε», κάτι που επίσης αντίκεται στην ουσία με τα όσα σχεδιάζει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.


«Ευρωπαϊκή η μοίρα της χώρας», λέει η ηγεσία

Οι διαφοροποιήσεις στα παραπάνω σημεία, σε σχέση με το κείμενο που κατατέθηκε κεντρικά από την Κουμουνδούρου ως σχέδιο διακήρυξης, είναι θεμελιώδεις.

Στο κείμενο που τελικά πλειοψήφησε, με ελάχιστες και μάλλον ασήμαντες τροποποιήσεις, σημειώνεται ότι:

«Η μοίρα της Ελλάδας είναι συνυφασμένη με την μοίρα της Ευρώπης γιατί ο νεοφιλελευθερισμός κυριαρχεί σήμερα παντού, γιατί η πολιτική του κεφαλαίου, σήμερα υπό γερμανική ηγεμονία στην κλίμακα ολόκληρης της Ευρώπης, θίγει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και ενοποιεί υπό την κυριαρχία του όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, γιατί το αίτημα και η προοπτική της νίκης εναντίον του έχει αρχίσει να συνεγείρει τις συνειδήσεις παντού. Σε αυτή τη βάση, η δική μας Ευρώπη βρίσκεται στον αντίποδα της Ευρώπης του νεοφιλελευθερισμού, του ιμπεριαλισμού και του εντεινόμενου αυταρχισμού. Δίκη μας Ευρώπη είναι η Ευρώπη των λαών, η Ευρώπη των επαναστάσεων, η Ευρώπη του κοινωνικού κράτους, η Ευρώπη της επιστημονικής επανάστασης, η Ευρώπη του Διαφωτισμού και της ριζοσπαστικής κριτικής του».
Εν ολίγοις, σε αντίθεση με το Ρεύμα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν αφήνει περιθώρια για μία πορεία της χώρας εκτός ευρώ και ΕΕ.


Επιπλέον, η Κουμουνδούρου «βλέπει» τον αντιμνημονιακό της αγώνα, ενταγμένο σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο και δίκτυο, κάτι που το Αριστερό Ρεύμα , δεν συμμερίζεται.  «Στόχος μας είναι ο σοσιαλισμός στην κλίμακα της Ευρώπης. Στόχος μας είναι ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα, υπό τον 'νόμο', βέβαια, της άνισης αναπτύξης των κοινωνικών, πολιτικών και ιδεολογικών συνθηκών, υπό τον 'νόμο' της άνισης ωρίμανσης των κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων που καθορίζουν την ανάγκη συνδυασμού της πάλης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο», υπογραμμίζεται στο κείμενο που εν τέλει πλειοψήφησε και το οποίο το Αριστερό Ρεύμα σημείωσε ότι το σέβεται.

H Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ μίλησε στο maga.gr


Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είναι Ελληνίδα βυζαντινολόγος, ιστορικός και ακαδημαϊκός. Είναι η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος του Πανεπιστημίου 1 – Πάνθεον της Σορβόνης στην 700 ετών ιστορία του, και η πρώτη γυναίκα Πρύτανης της Ακαδημίας των Παρισίων και Καγκελάριος των Πανεπιστημίων των Παρισίων. Έχει επίσης διατελέσει Πρόεδρος του Κέντρου George Pompidou και Πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Ευρώπης.
Έχουμε την εξαιρετική τιμή να φιλοξενούμε μια αποκλειστική συνέντευξη για τοmaga.gr.

Οι Γάλλοι μου λένε “έχετε ένα μοτέρ τέλειο, αλλά με ένα σασί…” Ευτυχώς που το μοτέρ κάτι κάνει ακόμα στα 86 μου χρόνια.
Είστε ένα σπουδαίο παράδειγμα Ελληνίδας που τα κατάφερε μακριά από την Ελλάδα. Λέγεται ότι οι Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό ενώ δυσκολεύονται εντός των συνόρων.
Αυτό είναι ψέμα. Οι Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό όσο και οι υπόλοιποι, γιατί μπαίνουν σε ένα κύκλωμα το οποίο διαθέτει όλα τα νέα τεχνικά μέσα. Με καθηγητάδες που τους σέβονται και δεν τους δίνουν μόνο ένα βιβλίο να διαβάσουν. Διαπρέπουν όπως και όλα τα άλλα παιδιά.
Μην ξεχνάτε ότι άλλοι λαοί έχουν κατακτήσει περισσότερα βραβεία από εμάς. Δεν μιλώ για βραβεία λογοτεχνίας, μιλώ για βραβεία επιστημονικά. Εμείς, για παράδειγμα, δεν έχουμε κανένα επιστημονικό βραβείο Νόμπελ.

Λέμε συχνά ότι η “πατρίδα τρώει τα παιδιά της”, ισχύει αυτό;
Όχι αυτό δεν ισχύει. Πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Ελλάδα έχει μία ιστορία τέτοια που επιβάλλει στους Ελληνες να είναι ναι μεν απόγονοι των ένδοξων αρχαίων, αλλά και να παραδειγματίζονται από αυτούς. Εμείς όμως, το μόνο που επιδιώκουμε είναι να είμαστε “απόγονοι” και αυτό μας αρκεί.
Δεν ρωτήσαμε ποτέ ποιός έδωσε τον ηλεκτρισμό… Δεν μπορώ να πω ότι η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της, απλώς η Ελλάδα είναι ένας μικρός τόπος, που με δυσκολία προσπαθεί να ορθοποδήσει, άρα και τα παιδιά της μαζί.


Σκεφτήκατε ποτέ να επιστρέψετε και να εργαστείτε στην Ελλάδα;

δεν θα ήμουν ούτε βοηθός πανεπιστημίου στην Ελλάδα

Ποτέ. Στο Παρίσι έχω την οικογένειά μου. Εκεί βρίσκεται όλη μου η σταδιοδρομία. Εξάλλου με τη γλώσσα που έχω και με τις αλήθειες που θέλω να λέω – και δεν μπορώ παρά να τις λέω -, δεν θα ήμουν ούτε βοηθός πανεπιστημίου στην Ελλάδα. Αν έλεγα π.χ. ότι είναι σκάνδαλο να έχουν ένα και μόνο σύγγραμμα οι φοιτητές, ποιός καθηγητής του οποίου θα είναι αυτό το σύγγραμμα, θα με ψήφιζε για να γίνω κάτι; Κανένας.
Για αυτό λέω ότι οι Έλληνες όταν βγαίνουν έξω γίνονται πραγματικά καλοί επιστήμονες. Εκεί βρίσκονται σε ένα χώρο ο οποίος είναι πρόσφορος για την επιστήμη και για την έρευνα. Εδώ δεν είναι.
Κάποτε υπήρξα πρόεδρος της επιτροπής Ηθικής για τις Επιστήμες. Με ρωτούσαν οι Έλληνες δημοσιογράφοι, “μα γιατί κυρία Αρβελέρ δεν υπάρχει εδώ μία επιτροπή τέτοιου είδους;” και τους απαντούσα “υπάρχει επιστήμη;” – πρώτον -, μετά σταματάω και λέω “υπάρχει ηθική;”. Μπορεί να μην είναι αλήθεια, αλλά ήταν μία ατάκα σε δημοσιογράφους οι οποίοι με ενοχλούσαν.

Οι Έλληνες θεωρούν ότι πρέπει οπωσδήποτε τα παιδιά τους να πάρουν ένα πτυχίο. Ίσως έχετε ενημερωθεί ότι προτάθηκε πρόσφατα να αποτελεί και αυτό ακόμη το πτυχίο τεκμήριο για την εφορία. Από την άλλη βλέπουμε ότι οι πτυχιούχοι καταλήγουν άνεργοι.


αν αρχίσουν τα παιδιά και απεμπολούν τις επιθυμίες τους, θα γίνουν βλάκες
Αυτή η κατάσταση που περιγράφετε δεν είναι καινούρια. Στο τέλος του 19ου αιώνα ο Άμποτ, ο οποίος ήταν φίλος της Ελλάδας, έγραψε ότι οι Έλληνες έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό σε σπουδαγμένους ανθρώπους που σπάνε χαλίκια στους δρόμους. Αυτό λοιπόν είναι παλιό φαινόμενο και ίσως φανερώνει αυτή την προσήλωση του Έλληνα στο καλύτερο, το οποίο είναι εφικτό μέσα από τη γνώση.
Αν μας μένει κάτι από την αρχαιότητα, είναι αυτή η προσκόλληση στο “γιατί” και στο να απαντάμε σε αυτό το “γιατί”. Αυτό αποτελεί την βάση για την προώθηση μίας γνώσης, επιστημονικής και όχι μόνο. Επομένως, είναι η καθημερινότητά μας. Ωστόσο το πανεπιστήμιο δεν δίνει επαγγελματικά εφόδια για να μπορέσουν αυτοί οι οποίοι έχουν τελειώσει τις σπουδές τους να τύχουν της ανάλογης επαγγελματικής αποκατάστασης. Για αυτό δεν θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη βλακεία από το να παίρνουν φόρους από αυτούς τους ανθρώπους.
Ήμουν στο πανεπιστήμιο την εποχή που εισάγονταν 30 κορίτσια και 60 αγόρια, στο φιλολογικό ή στο αρχαιολογικό τμήμα, καθώς δεν υπήρχαν και άλλα. Στο φιλολογικό πήγαιναν όσοι ήθελαν να δουλέψουν κτλ. Στο αρχαιολογικό είχαμε φτάσει πολλοί λίγοι, καμιά εικοσαριά, και εκεί υπήρχαν όλα τα μεγάλα ονόματα. Όσοι ήταν γόνοι επιφανών αθηναϊκών οικογενειών ήταν στο αρχαιολογικό τμήμα, όπου ήμουν και εγώ. Λοιπόν, μου λέει μία μέρα ένας καθηγητής μου, ο μεγάλος αρχαιολόγος Οικονόμου, “βρε Γλύκατζη όλες ετούτες εδώ δεν έχουν ανάγκη να δουλέψουν. Αρχαιολόγος δεν μπορείς να γίνεις μέσα στις λάσπες, δεν πήγες στο φιλολογικό για να διδάξεις, τι θα απογίνεις;” Και απαντώ “κύριε καθηγητά, εγώ στη ζωή μου θα κάνω αυτό που θέλω να κάνω και για να επιβιώσω θα πουλώ λεμόνια στους δρόμους της Αθήνας”.
Στα παιδιά δεν μπορείς να πεις τίποτα άλλο από το να κάνουν αυτό που θέλουν, γιατί αν αρχίσουν και απεμπολούν τις επιθυμίες τους, το τι θέλουν να κάνουν από τα είκοσί τους χρόνια τους, θα γίνουν βλάκες και όλα τα -άκες που λένε στην Ελλάδα.

Πάνω σε αυτό που λέτε, έχετε δηλώσει ότι “όταν είσαι είκοσι χρονών τα βλέπεις όλα στραβά, γιατί αν τα δεις ίσια δεν θα έχεις κάτι να φτιάξεις”.

το να κάνεις κάτι με διαφορετικό τρόπο αποτελεί ένα προνόμιο
Αν είσαι νέος και δεν έχεις τίποτα να αλλάξεις, τότε τι θα συμβεί;
Μου λένε για παράδειγμα για τη ζωγραφική, ότι “αυτός είναι μεγάλος ζωγράφος και ζωγραφίζει ωραία πράγματα όπως ακριβώς τα κάνει η ίδια η φύση”. Εγώ λέω όχι! Αυτός είναι μικρός ζωγράφος, γιατί από τη στιγμή που υπάρχει η φωτογραφία δεν έχουμε πια ανάγκη από έναν ζωγράφο που μιμείται τη φύση. Πρέπει και η τέχνη να πηγαίνει κάπου αλλού. Πάντα κάπου αλλού. Και αυτό το “κάπου αλλού” ισχύει και για τη γνώση και για τον τρόπο ζωής και για όλα.
Λοιπόν, αν δεν είσαι έτοιμος να πας κάπου αλλού, τότε έχεις γεράσει. Αυτό το “αλλού” είναι που οι νέοι δεν πρέπει να ξεχάσουν ποτέ, και όταν λέω το “αλλού” δεν το λέω μόνο τοπικά και γεωγραφικά. Το να κάνεις κάτι με διαφορετικό τρόπο αποτελεί ένα προνόμιο, ένα νεανικό προνόμιο, και αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνούν οι νέοι.

1984, Παρίσι 1 - Σορβόνη



Eίχαμε πρόσφατα την τύχη να φιλοξενήσουμε στο maga.gr μια συνέντευξη με τον διάσημο σκηνοθέτη Amos Gitai, ο οποίος είχε συνυπογράψει με άλλες διεθνείς προσωπικότητες τη δημόσια επιστολή “Είμαστε όλοι Έλληνες Εβραίοι”, που σκοπό είχε να καταδείξει το φαινόμενο του ρατσισμού στην Ελλάδα. Πώς νιώθετε εσείς;



αν είσαι ρατσιστής, έχεις χάσει την πρώτη ταυτότητά σου, την ανθρώπινη
Τον Μάη του ’68 που έγιναν οι μεγάλες αναστατώσεις στα πανεπιστήμια ήμουν καθηγήτρια. Περισσότερα από 45.000 παιδιά διαδήλωναν με το σύνθημα “Είμαστε όλοι Γερμανοί Εβραίοι”, γιατί είχε ειπωθεί για τον Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, “αυτός δεν είναι Γάλλος, είναι Εβραίος και Γερμανός”. Ξέρετε, δεν υπάρχει μόνο Ελληνική ταυτότητα. Υπάρχει πρώτα η πανανθρώπινη ταυτότητα και μετά έρχεται η εθνική ταυτότητα.
Αυτή την πανανθρώπινη ταυτότητα οι Έλληνες δεν μπορούν ακόμη να την αντιληφθούν. Δεν θέλω να πω ότι ποτέ δεν θα θελήσουν να την δουν, αλλά δεν θέλουν να την δουν ακόμη. Τι είσαι; Είσαι άνθρωπος; Γιατί αν είσαι ρατσιστής, έχεις χάσει την πρώτη ταυτότητά σου, την ανθρώπινη!
Φαίνεται ότι ακόμη είμαστε όλοι εναντίον της παγκοσμιοποίησης. Κι όμως, η παγκοσμιοποίηση έχει και ένα καλό, ότι δεν υπάρχει πια “ξένος”. Όταν συζούμε μέσα στο παγκόσμιο χωριό, είμαστε όλοι το ίδιο. Η παγκοσμιοποίηση σε κάνει να μην είσαι ρατσιστής, γιατί αν είσαι ρατσιστής δεν ανήκεις στο παγκόσμιο χωριό.
Έχετε μελετήσει όσο ελάχιστοι το Βυζάντιο, ένα μοντέλο πολυπολιτισμικότητας. Σας ενοχλεί που η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα φαίνεται να χρησιμοποιεί την Ελληνικότητα για να γίνει δημοφιλής;



να φτάνει μια οργάνωση να ξηλώνει πάγκους και να διώχνει κουλουρτζήδες, αυτά είναι αστεία πράγματα
Το Βυζάντιο ήταν πολυεθνικό όπως όλες οι αυτοκρατορίες. Δεν υπάρχει αυτοκρατορία που να μην υπήρξε πολυεθνική. Αυτό είναι κανόνας και πραγματικότητα. Άλλο Βυζάντιο και άλλο Ελλαδίτσα. Η “Ελληνικότητα” είναι όρος που πρώτος νομίζω ότι χρησιμοποίησε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος στον διάλογό του με τον Σεφέρη. Τι θα πει ελληνικότητα;
Η Ελληνοσύνη κατά κάποιον τρόπο είναι μία απάντηση στην Ρωμιοσύνη. Δηλαδή, η Ρωμιοσύνη αποτελεί Βυζαντινή συνέχεια, στην οποία όλη η παράδοση, είτε αναφερόμαστε στην ορθοδοξία είτε στην ελληνογλωσσία, είτε ακόμη ακόμη στις παροιμίες και στα τραγούδια κτλ. έχουν συγκεκριμένη καταβολή. Εμείς αφήσαμε το Ρωμιός και πήραμε το Έλλην, γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν απελευθέρωσε την κοιτίδα του γένους, την Πόλη. Αν βγάλεις την Πόλη, η ιστορία, δεν έχει έρεισμα, συνέχεια. Οπότε κάναμε το πήδημα, βάλαμε όλο το Βυζάντιο σε μια παρένθεση και κάναμε τον Περικλή τον άμεσο πρόγονό μας.
Η Αθήνα ένα λασποχώρι 8.000 σπιτιών, γίνεται το 1830 πρωτεύουσα – γιατί δεν μπορούσαμε να πούμε πρωτεύουσα την Πόλη. Έτσι πάθαμε τη μεγάλη σχιζοφρένεια. Να πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο και να μαθαίνουν Όμηρο και Αντιγόνη, – άσχετα αν κανένας δεν μπορούσε να διαβάσει Όμηρο και Αντιγόνη -, αλλά και Θουκυδίδη και Ξενοφώντα. Και από την άλλη, γυρνούσαν στο σπίτι και ακούγαν “Παναγιώτης” ο μπαμπάς, “Μαρία” η μάνα και βλέπαν και το εικονοστάσι με όλες τις εικόνες αλλά δεν ξέραν τίποτα ούτε για τον Προκόπιο, ούτε για την Άννα Κομνηνή, ούτε για την Ατταλειάτη, για τον Ζωναρά, κ.α. Από τους Βυζαντινούς δεν γνώριζαν τίποτα. Ακόμη και για τον Αγιο Βασίλειο, τον Μέγα Βασίλειο, το μόνο που μαθαίναμε ήταν τα περί της παιδείας του. Η ρήξη της Ελληνικής συνέχειας τελέστηκε από το ίδιο το κράτος.


Έχουμε κάνει λοιπόν μία μεγάλη σύγχυση των πραγμάτων, της καθημερινότητας από τη μία μεριά, της παράδοσης και της ιστορίας από την άλλη. Η ιστορία είναι αυτό που λέμε, αυτογνωσία. Η παράδοση θα έπρεπε να είναι το στοιχείο που μας στηρίζει καθημερινά.
Στην καθημερινότητά μου όμως πρέπει να έχω και υγεία, παιδεία και ασφάλεια, εξασφαλισμένα από το κράτος. Όταν το κράτος δεν καταφέρνει να μου δώσει αυτά τα τρία πράγματα τότε γίνομαι Χρυσαυγίτης. Δηλαδή η αναποτελεσματικότητα στην απάντηση των καθημερινών αιτημάτων, οδηγεί πολιτικά στα άκρα. Καταλαβαίνω ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχτεί όλη τη μιζέρια του κόσμου, αλλά να φτάνει μια οργάνωση να ξηλώνει πάγκους και να διώχνει κουλουρτζήδες, αυτά είναι αστεία πράγματα.


Ο μορφωμένος άνθρωπος μπορεί να είναι ρατσιστής; Να πηγαίνει στα άκρα;

το χειρότερο από όλα είναι η ημιμάθεια
Εκκλησία, γονείς, πολιτεία, σχολείο, όλοι σου μιλάνε για Ελληνοσύνη, χωρίς να υπάρχει καμία εξελικτική ματιά στα πράγματα.
Από αυτή τη στιγμή και πέρα, “Έλλην εγώ …ο καλύτερος”, “ξένος εσύ, έξω από εδώ, τι έχεις να κάνεις σε αυτό τον τόπο των ένδοξων ονομάτων”, ή μαύρος, ή Εβραίος, ή μασώνος, ή ομοφυλόφιλος. Όλα αυτά γίνονται ένα τώρα, είναι οι συνομωσίες, ξέρετε. Και από την άλλη μεριά “δεν έχω να μάθω κάτι γιατί γεννήθηκα μαθημένος, ως Έλληνας, πολιτισμένος”.
Σκεφτείτε τι έκαναν οι Γερμανοί. Δεν υπάρχει ομπρέλα και ανάχωμα.
Το χειρότερο από όλα είναι η ημιμάθεια. Ήθος δεν είναι μόνο η παιδεία, υπάρχει και ένα ήθος δίπλα στο έθος, το οποίο σημαίνει και τον χώρο όπου ζεις. Ο Ισοκράτης είχε πει “Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας παρά τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας”. Αλλά είπε και το άλλο που δεν μνημονεύουμε συχνά, “τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκε μηκέτι τοῦ γένους ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι”.
Δεν έχει σημασία από πού έρχεσαι, αλλά αυτό που έχεις στο μυαλό σου και το πού πηγαίνεις.


Ορισμένοι Ευρωπαίοι θεωρούν τους Γάλλους σωβινιστές.

Οι Γάλλοι αδιαφορούν. Εφόσον αδιαφορούν για τους πάντες και τα πάντα, μπορείς να τους πεις σωβινιστές, να τους πεις ό,τι θέλεις. Αλλά δεν άκουσα ποτέ στη Γαλλία κάποιον να διαμαρτυρηθεί “γιατί δεν μας αγαπάνε οι ξένοι;”.

Εσείς αντιμετωπίσατε πρόβλημα στη Γαλλία ως Ελληνίδα;

Γιατί ως Ελληνίδα; πρώτα ως γυναίκα! Μία μέρα έτρωγα με αυτόν ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος “μισθός” του κόσμου. Αρχηγός της μεγαλύτερης πολυεθνικής εταιρείας και Άγγλος. Μου λέει λοιπόν “κυρία Αρβελέρ εσείς και εγώ είμαστε οι πιο επιτυχημένοι μετανάστες στη Γαλλία”. Γυρνάω και του λέω “εσείς δεν έχετε καμία αξία”. Μου λέει “πώς;” και του απαντώ “άνδρας και σε ιδιωτική επιχείρηση, εγώ γυναίκα και σε δημόσια”.
με τον δημιουργό του maga.gr, Δρ. Δημήτρη Παπαδημητριάδη




Λέγεται ότι σας προτάθηκε κάποτε η προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Όλος ο κόσμος το λέει. Ουδέποτε συνέβη αυτό. Κάποτε ανέβηκαν στη Γαλλία Έλληνες δημοσιογράφοι και μου λένε “κυρία Αρβελέρ θα γίνετε Πρόεδρος της Δημοκρατίας;”. Και τους απαντώ “αποκλείεται”. Τότε με ρωτάνε “γιατί;”. Λέω “δεν έχω τα τυπικά προσόντα”. Μου λένε “πώς δεν έχετε τα τυπικά προσόντα; Τόσες ακαδημίες, τόσα διδακτορικά”. Λέω, “βρε παιδί μου δεν έχω κάνει το στρατιωτικό μου”.
Ήταν οι εποχές που ο Μικρούτσικος ήταν υπουργός. Μου λένε “και ο Μικρούτσικος δεν έχει κάνει στρατιωτικό”. Και τότε γυρνάω και τους λέω “μα εγώ μικρούτσικη είμαι;”.
Ουδέποτε λοιπόν μου προτάθηκε κάτι τέτοιο, αλλά το ότι το πιστεύει ο κόσμος είναι καλύτερο από το να μου είχε προταθεί. Μου αρκεί το ότι ο κόσμος θεωρεί ότι θα μπορούσε να ήταν έτσι.


Είναι σκόπιμη η πολιτικοποίηση στο Πανεπιστημίο;
Έτσι όπως γίνεται όχι. Δεν επιτρέπεται. Έπρεπε να υπάρχουν κόμματα πανεπιστημιακά, τα οποία να κάνουν συγκεκριμένες προτάσεις για το πως θέλουν να είναι το πανεπιστήμιο. Εδώ πέρα ακούς μόνο ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, κτλ. Και στη Γαλλία έχουμε πολιτικοποιημένα φοιτητικά συνδικάτα, αλλά τα συνθήματά τους είναι αμιγώς πανεπιστημιακά.


Ποια είναι η γνώμη σας για το φοιτητικό άσυλο;

θα τους συλλάβετε και θα τους περάσετε αμέσως από αυτόφωρο
Έβαλα 22 φορές την αστυνομία μέσα στo πανεπιστήμιο. Όταν εγώ έγινα πρόεδρος του πανεπιστημίου, τοιχοκόλλησα παντού ένα χαρτί ότι ήμουν υπεύθυνη για την ακεραιότητα των πραγμάτων και για την ασφάλεια των προσώπων και μόλις κάτι απο αυτά θα μπορούσε να διακυβευθεί θα καλούσα την αστυνομία.
Για παράδειγμα μία φορά όταν ήμουν Πρύτανης, μου τηλεφωνούν από το “Παρίσι 6”, το Πανεπιστήμιο των θετικών επιστημών. Μου λένε κυρία Πρύτανη, είναι στο τάδε μέρος αναρχικοί και σπάνε τους υπολογιστές. Τους λέω πείτε μου ακριβώς το μέρος και κλείστε το τηλέφωνο. Τηλεφωνώ τότε στον αρχηγό της Γαλλικής αστυνομία και του λέω θα πάτε στο τάδε μέρος και θα τους συλλάβετε. Δεν θα τους διώξετε, θα τους συλλάβετε και θα τους περάσετε αμέσως από αυτόφωρο.
Και ακούω από τη άλλη μεριά, “κυρία Αρβελέρ καλά που κρατήσατε την Ελληνική προφορά σας και έτσι ξέρουμε ότι είστε εσείς που μας το ζητάτε και όχι κάποιος άλλος και ξέρουμε ότι αύριο θα μας δώσετε και γραπτά την εντολή σας γιατί οι άνδρες μας δεν θα το έκαναν διαφορετικά”.

Την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση, πολλοί είναι εκείνοι που αισθάνονται ότι οι πνευματικοί της άνθρωποι σιωπούν.


στην Ελλάδα υπάρχει έλλειμμα φερεγγυότητας
Ποιοί είναι οι πνευματικοί άνθρωποι; Ονόματα! Όταν σε αυτό το κράτος τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, ψηφίζουν έναν νόμο για το πανεπιστήμιο, και μετά οι ίδιοι καταργούν αυτό τον νόμο. Τι συζητάμε; Τον νόμο “Διαμαντοπούλου”, τον ψηφίσαν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ας τον αφήσουν πέντε χρόνια να δουν τι θα προσφέρει και μετά ας το ξανασκεφτούν.
Αλλά όταν βγαίνουν οι ίδιοι οι καθηγητάδες πριν καν εφαρμοστεί και δηλώνουν ότι “αυτόν το νόμο θα τον κάνουμε παλιόχαρτο”, πως θέλεις τα παιδιά να αντιληφθούν κάποια πνευματικότητα. Νομίζω ότι αν εννοείτε ως πνευματικούς ανθρώπους τους πανεπιστημιακούς, αυτοί έχουν απωλέσει κάθε φερεγγυότητα στην Ελλάδα.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα. Υπάρχει έλλειμμα φερεγγυότητας. Όλοι θεωρούμε τον εαυτό μας πνευματικό.

με την Ευαγγελία Κακλειδάκη



Ακούγεται βέβαια και ένας Θεοδωράκης σποραδικά. Αλλά ακούγονται μόνο οι ίδιοι άνθρωποι.
Μα τώρα, τι να σου κάνει και ο Θεοδωράκης σήμερα. Ο Θεοδωράκης ο κακομοίρης έχει αρχίσει να λέει διάφορα… Τα έχει βάλει και με τους Εβραίους. Δεν είναι η δουλειά του. Ο Θεοδωράκης είναι να ακούς τις μουσικές του και να νιώθεις τον Ωρωπό. Δεν είναι να τον βάλεις να μιλήσει.

Ασχολείστε με το διαδίκτυο;
Πριν καιρό τα έβαλα όλα κάτω, όταν μου ζήτησε η Ευρώπη να γίνω υπεύθυνη ενός μεγάλου προγράμματος το οποίο λέγονταν “ACRINET”, με αντικείμενο τη διεπιστημονική μελέτη της ευρωπαϊκής ακριτικής παράδοσης, τόσο σε παλιότερες εποχές (στον Μεσαίωνα), όσο και στη σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία, όπως ας πούμε ο Διγενής Ακρίτας, ο οποίος είναι και Ρώσικος, και Σλάβικος, είναι και Έλληνας. Μπήκα στο διαδίκτυο για να δω τι θα μου βγάλει για αυτόν. Δεν ήταν τίποτα σωστό. Διγενής Ακρίτας, εστιατόριο, ομάδα ποδοσφαίρου… 

Λέγεται για το διαδίκτυο ότι αποτελεί τον νέο δημόσιο χώρο.
Όχι μόνο. Είναι η νέα ουτοπία. Αλλά τι να τον κάνω αυτόν τον δημόσιο χώρο όταν ο καθένας λέει ό,τι θέλει. 


Η ελευθερία της έκφρασης, το να λέει ο καθένας/μια ό,τι θέλει πρέπει να προστατεύεται;
Και η ελευθερία να λες ό,τι θέλεις εναντίον του άλλου μπορεί να απολαμβάνει προστασίας; Είναι περίεργο πράγμα. Το να πεις ό,τι θέλεις ναι, αλλά δεν θεωρώ το internet φερέγγυο.


Η εκκλησία με το κράτος θα διαχωριστούν ποτέ;

Ο Αλέξιος δήμευσε όλη την περιουσία της Αγίας Σοφιάς
Μια μέρα έτρωγα με τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και του λέω “ακούστε Μακαριότατε, είναι ευκαιρία να χωριστεί η εκκλησία από το κράτος”. Με ρωτάει “γιατί το λέτε αυτό;”. Απαντώ “το λέω γιατί έχετε σχεδόν το 1/3 της Ελλάδας ως περιουσία χωρίς να πληρώνετε όλους τους φόρους που χρειάζονται και επιπλέον παίρνετε από το κράτος τους μισθούς, παρόλες τις κηδείες και τα ευχέλαια. Αν φύγετε τώρα θα μπορείτε να πείτε στο κράτος: αυτά είναι δικά μου. Να τα πάρετε και ας χάσετε τις πέντε πεντάρες του μισθολογίου. Αν περιμένετε, όταν θα γίνει το κτηματολόγιο, δεν έχετε χαρτώα δικαιώματα. Θα γίνουν εξελειμματικές στάσεις”. Εξελειμματικές στάσεις στο Βυζάντιο ήταν αυτές οι περιουσίες οι οποίες δεν είχαν χαρτώα δικαιώματα και κληρονόμους και τις έπαιρνε το κράτος. Μου απαντάει ο Χριστόδουλος “για αυτό δεν θα γίνει ποτέ κτηματολόγιο”.

Έχω πει πολλά. Με ρωτήσαν κάποτε όταν είχε κρίση τι έκαναν οι Βυζαντινοί. Ο Αλέξιος δήμευσε όλη την περιουσία της Αγίας Σοφιάς. Αγιά Σοφιά, όχι μοναστηράκια. Και όταν οι Οθωμανοί προέλαυναν προς τη Μακεδονία και ο Μανουήλ Παλαιολόγος ήθελε να κάνει μισθοφορικό στρατό, δήμευσε τα κτήματα του Βατοπεδίου.
Αλήθεια, πώς πήρε πίσω τα κτήματα το Βατοπέδι;

από τους Τούρκους
Από τους Τούρκους βρε παιδιά. Όλη η περιουσία της εκκλησίας σώθηκε χάρις στα Βακούφια, δηλαδή χάρις στα σουλτανικά φιρμάνια που έκαναν για το Ρουμ Μιλιέτ, για τον Οικουμενικό Πατριάρχη.
Οι Τούρκοι το έκαναν αυτό για να έχουν κάποιον να διοικεί τον χριστιανικό πληθυσμό. Βγήκε ως παλιγγενεσία από την εκκλησία. Η εκκλησία καταράστηκε τον Βολταίρο, καταράστηκε τον Ρήγα. Τι συζητάμε τώρα.
Είναι έτοιμη όμως η ελληνική κοινωνία για το διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους;
Και τι με νοιάζει; Ή προηγείσαι της κοινωνίας ή όχι. Όταν είσαι πολιτικός πρέπει να είσαι ένα βήμα μπροστά από την κοινωνία, όχι ένα βήμα πίσω. Αν ακούς αποκλειστικά την κοινωνία τότε τι δουλειά κάνεις;

Ξέρετε, ο Μητροπολίτης Πειραιώς εξέδωσε πρόσφατα αυστηρές οδηγίες σεξουαλικής συμπεριφοράς για το ποίμνιό του.

Έχω ένα γαλόνι μεγάλο τώρα, γιατί με βρίζει ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων. Το έγραψε ο Νίκος Χατζηνικολάου, ο οποίος γράφει και ό,τι να ‘ναι βέβαια, αλλά προέρχονταν από το blog του Αμβρόσιου. Ότι δηλαδή είμαι χωρίς ήθος, κτλ. Περίμενε να απαντήσω… Λέω όχι. Ας απαντήσουν άλλοι.

Τώρα που συγκυβερνάει η τρόικα εδώ, πώς νιώθετε;

κάθε φορά λέμε εντάξει, έρχονται τα λεφτά, την επόμενη φορά δεν έχει γίνει τίποτα και ξαναρχίζουμε
Δεν κυβερνάει η Τρόικα. Όταν ζητάς λεφτά από κάποιον πρέπει να μπορέσεις να τα επιστρέψεις. Έχουν ανθρώπους τεχνοκράτες που σου λένε, αυτό και αυτό κάνε. Κάνε ό,τι θέλεις.
Δεν διοικεί η τρόικα, αλλά στην τρόικα δεν είναι βλάκες να πιστέψουν αυτά που λες.

Εγώ φοβάμαι ένα πράγμα. Η τρόικα ανεβάζει κάθε φορά τον πήχη. Από τα 11 δις πήγε τώρα στα 18 δις. Κατά τα θέσμια, οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να μας διώξουν, πρέπει να φύγουμε από μόνοι μας. Όταν ανεβάζουν τόσο τον πήχη, η έξοδος της Ελλάδας θα γίνει αυτοβούλως.
Όταν δεν θα της δώσουν άλλα χρήματα, τι θα γίνει; Ούτε μισθοί ούτε τίποτα. Οπότε όλο το τσουνάμι θα πληρωθεί άσχημα, αλλά μία φορά. Ενώ τώρα αυτό που γίνεται με εμάς είναι ότι κάθε φορά λέμε εντάξει, έρχονται τα λεφτά, την επόμενη φορά δεν έχει γίνει τίποτα και ξαναρχίζουμε. Οπότε φοβάμαι, ότι θα το πληρώσουμε μία φορά το τσουνάμι, αλλά τουλάχιστον θα ησυχάσουμε.


Κάποιοι υποστηρίζουν ότι θα ήταν καλύτερα για εμάς να βγει η χώρα από το ευρώ.
Τι θα πει αυτό; Ποιός θα σου φέρει φάρμακα; Ποιός θα σου φέρει βενζίνη. Έχετε καταλάβει ότι η Ελλάδα είναι η πιο ακριβή χώρα της Ευρώπης; Έξω λένε ότι είναι αδύνατο να γίνει κάτι με την Ελλάδα, πρώτα γιατί ο κρατικός μηχανισμός είναι διαλυμένος, αλλά κυρίως γιατί οι πιο διεφθαρμένοι όλων είναι οι ίδιοι οι ελεγκτές των διεφθαρμένων.


Έχετε δηλώσει ότι οι Γάλλοι χρεώνουν στην Ελλάδα ότι εξαιτίας της έχει πληγεί η εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό δεν θα το συγχωρήσουν ποτέ στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη τώρα υπάρχει ένα αντιευρωπαϊκό αίσθημα. Αυτό είναι ίσως το χειρότερο πράγμα για το οποίο μας κατηγορούν.


Είστε αισιόδοξη για το μέλλον της Ελλάδας;
Δεν μπορώ να έχω γνώμη για αυτό. Το μέλλον της Ελλάδας εξαρτάται μόνο από τους Έλληνες. Μόνο από τους Έλληνες και επιμένω. Όταν έρχομαι στην Ελλάδα, με πιάνουν οι δημοσιογράφοι και με ρωτούν “κυρία Αρβελέρ, δεν υπάρχουν πια φιλέλληνες;”. Εγώ τους ρωτώ “Έλληνες υπάρχουν;”


Ο Γάλλος συγγραφέας και ποιητής Αλφόνς Μαρί Λουί Ντε Λαμαρτέν υποστήριζε ότι “η ιστορία διδάσκει τα πάντα, ακόμα και το μέλλον”.

Ναι αλλά ο Χέγκελ, από την άλλη, υποστήριζε ότι η ιστορία δεν διδάσκει κανέναν. Λέμε βλακωδώς ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Δεν υπάρχει πιο μεγάλο ψέμα. Καμία ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ποτέ, το πολύ πολύ ψευδίζει. Εγώ υποστηρίζω κάτι πολύ απλό και το λέω στα παιδιά στη Γαλλία και γελάνε ότι “η ιστορία είναι αυτή που κάνει μπορντέλο τη Γεωγραφία”. 


Γίνατε η πρώτη Πρύτανης του πανεπιστημίου της Σορβόνης σε μία εποχή που ήταν άκρως ανδροκρατούμενη. Πώς σας αντιμετώπιζαν οι άνδρες συνάδελφοί σας;

η παιδεία έχει γίνει γυναικοκρατούμενη
Η καλύτερη φίλη μου η οποία ήταν καθηγήτρια και φιλέλληνας, μου είπε “Ελένη δεν θα ψηφίσω εσένα”. Τη ρωτώ “γιατί;” , μου απαντά “είμαστε πολλές γυναίκες”. Ήταν πέντε γυναίκες στους 120 καθηγητές.
Τώρα πλέον η παιδεία έχει γίνει γυναικοκρατούμενη. Τόσο γυναικοκρατούμενη είναι η παιδεία στα δημοτικά σχολειά, που αστειευόμαστε στη Γαλλία “έφτασε ένα παιδάκι και λέει χαρούμενο στον πατέρα του: μπαμπά μπαμπά η δασκάλα μου είναι άνδρας”. 


Γιατί οι γυναίκες δεν μπορούν εύκολα να φτάσουν να διδάσκουν στις ανώτατες βαθμίδες;
Σε όλα τα πανεπιστήμια έχουμε πάνω από το 50% γυναίκες που φτάνουν μέχρι τη βαθμίδα του λέκτορα. Όταν φτάνεις στις επίσημες Καθηγητικές θέσεις, το ποσοστό αυτό μειώνεται στο 5%. Γιατί άντε τα παιδιά, άντε ο άνδρας κτλ., μια γυναίκα καταλήγει να κάνει πέντε δουλειές. Ο άνδρας κάνει μόνο μία.